Matériel : Conducteur et Parties séparées
SKU: CL.013-0310-00
Note: This is a reprint from a vintage publication of 1904. No conductor score is published for this work. The Solo Cornet part serves as a conductor guide. Due to the era of this work, saxophone parts are not published. Parts for Eb Horns are included; no F Horn parts are published for this work. If a C Piccolo/C Flute part was not published originally, one has been subsequently added by our editorial staff.
SKU: BT.DHP-1094677-401
ISBN 9789043131391. 9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
Zu diesem außergewöhnlichen Solowerk für Bassposaune ließ sich der französische Komponist Aulio von einem der berühmtesten mythologischen Bücher inspirieren: den Metamorphosen des griechischen Dichters Ovid. Aulio vertonte die darin enthaltene dramatische Geschichte von Phaeton, der sich den Wagen seines Vater Helios, dem Sonnengott, auslieh und bei seinem Himmelsritt beinahe die ganze Welt in Brand setzte. Trombone basse solo / Ensemble instrumental : Fl te traversière • Cor anglais • Petite Clarinette en Mib • Cor en Fa • Harpe • Contrebasse • Piano / Percussions : Vibraphone • Cloche tube (Do#) • Fouet • Crécelle • Petit gong chinois ascendant. / PHAETHON : Le poète latin Ovide [43 av. J.-C./17 après J.-C.] a consigné dans ses Métamorphoses, véritable texte fondateur de la mythologie classique, quelques-unes des légendes antiques les plus immortelles dont le mythe de Phaethon et le char solaire. Né d’une liaison entre l’Océanide Clymène et Hélios (le Soleil), Phaethon entretient des doutes sur sa filiation divine. Il décide alors de se rendre au palais du Soleilpour obtenir confirmation de son lignage. Le Soleil l’accueille en fils et s'engage, par un serment qu'il ne peut rompre, lui accorder la faveur de son choix pour prouver sa paternité. Phaethon lui demande de le laisser conduire le char solaire durant un jour. Lié par son serment, Hélios sait qu’il doit honorer sa promesse. Il tente vainement de dissuader son fils, invoquant son jeune ge, sa condition de mortel et le caractère surhumain de la t che. Sourd aux paroles de son père, Phaethon prend les rênes et les quatre coursiers du Soleil s’élancent dans les cieux. Très vite, il perd le contrôle de la situation. Le char dévie alors de sa course habituelle. Phaethon, complètement perdu, assiste impuissant la ruine et la dévastation qui se répand partout sur la terre. Alors que l’univers entier est en flammes, Jupiter, pour éviter la destruction du monde, foudroie le jeune Phaethon et arrête la course du char. Le corps embrasé du fils du Soleil est précipité travers l'espace et tombe dans le fleuve Éridan, où les Na ades de l'Hespérie lui dressent un tombeau et une épitaphe : « Ci-gît Phaethon, qui fut l'aurige du char de son père ; Il ne put le maîtriser, mais sa grande témérité le perdit. » / Phaethon est une commande de Frédéric Potier - trombone basse solo de l’Opéra national de Paris et professeur au CNSM de Lyon.
SKU: BT.DHP-1094668-070
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
Instrumentation :Solo Bass Trombone FluteEnglish HornEb ClarinetF HornHarpPianoDouble BassPercussion:Vibraphone Tubular Bell (C#)Whip/SlapstickRatchet Small chinese Gong rising tone Trombone basse solo / Ensemble instrumental : Fl te traversière • Cor anglais • Petite Clarinette en Mib • Cor en Fa • Harpe • Contrebasse • Piano / Percussions : Vibraphone • Cloche tube (Do#) • Fouet • Crécelle • Petit gong chinois ascendant. / PHAETHON : Le poète latin Ovide [43 av. J.-C./17 après J.-C.] a consigné dans ses Métamorphoses, véritable texte fondateur de la mythologie classique, quelques-unes des légendes antiques les plus immortelles dont le mythe de Phaethon et le char solaire. Né d’une liaison entre l’Océanide Clymène et Hélios (le Soleil), Phaethon entretient des doutes sur sa filiation divine. Il décide alors de se rendre au palais du Soleilpour obtenir confirmation de son lignage. Le Soleil l’accueille en fils et s'engage, par un serment qu'il ne peut rompre, lui accorder la faveur de son choix pour prouver sa paternité. Phaethon lui demande de le laisser conduire le char solaire durant un jour. Lié par son serment, Hélios sait qu’il doit honorer sa promesse. Il tente vainement de dissuader son fils, invoquant son jeune ge, sa condition de mortel et le caractère surhumain de la t che. Sourd aux paroles de son père, Phaethon prend les rênes et les quatre coursiers du Soleil s’élancent dans les cieux. Très vite, il perd le contrôle de la situation. Le char dévie alors de sa course habituelle. Phaethon, complètement perdu, assiste impuissant la ruine et la dévastation qui se répand partout sur la terre. Alors que l’univers entier est en flammes, Jupiter, pour éviter la destruction du monde, foudroie le jeune Phaethon et arrête la course du char. Le corps embrasé du fils du Soleil est précipité travers l'espace et tombe dans le fleuve Éridan, où les Na ades de l'Hespérie lui dressent un tombeau et une épitaphe : « Ci-gît Phaethon, qui fut l'aurige du char de son père ; Il ne put le maîtriser, mais sa grande témérité le perdit. »Phaethon est une commande de Frédéric Potier - trombone basse solo de l’Opéra national de Paris et professeur au CNSM de Lyon -.
SKU: BT.1750-10-010-MS
Four unforgettable disco songs come together in one stunning medley. Up fi rst is the 1979 dance floor hit I’m in the Mood for Dancing by The Nolans. Next the medley quiets down with a charming love song, Lovin’ You, a song Minnie Riperton dedicated to her daughter. You Can’t Hurry Love was a huge success for The Supremes in 1966 and Phil Collins repeated their success in 1983 making the song immortal. This exciting medley ends with Olivia Newton-John’s hit-song Xanadu, from her 1980 musical of the same name.Vier disco-evergreens in één medley voor harmonieorkest. Het begint gelijk al goed! I’m in the Mood for Dancing van de gezusters Nolans uit 1979. In alle windstreken kregen zij met dit nummer mensen de dansvloer op. Hiernavolgt de betoverende lovesong Lovin’ You. Minnie Riperton droeg het in 1975 op aan haar toen tweejarige dochtertje. You Can’t Hurry Love was zowel voor de Supremes in 1966 als voor Phil Collins een geweldige hit. Xanaduvan Olivia Newton-John uit de gelijknamige musical van 1980 besluit deze boeiende medley van Naohiro Iwai. Dat wordt swingen!Vier Evergreens aus der Disco-Ära in einem Blasorchester-Medley: Den Anfang macht I’m in the Mood for Dancing, mit dem die Geschwister- Combo The Nolans 1979 auf vier Kontinenten die Menschen auf die Tanzflächen jagte. Danach folgt als Ruhepunkt das bezaubernde Liebeslied Lovin’ You, das Minnie Riperton 1975 ihrer kleinen Tochter widmete. You Can’t Hurry Love war in der Originalversion von 1966 für die Supremes ein Riesenhit - Phil Collins wiederholte diesen Erfolg 1983 und machte den Song unsterblich. Den Abschluss von Naohiro Iwais mitreißendem Medley bildet Olivia Newton-Johns Hit Xanadu aus dem gleichnamigen Musical von 1980.Ce medley tonique, signé Naohiro Iwai, réunit quatre standards des années disco. I’m in the Mood for Dancing, des sœurs Nolan (The Nolans Sisters), ouvre la série. Sortie en 1979, cette chanson a fait bouger des générations de danseurs. La musique s’apaise sur les notes délicieuses de la ballade Lovin’ You, que Minnie Ripperton dédia sa fille. Au cours de l’été 1966, The Supremes connaissent la gloire, avec la version originale du titre You Can’t Hurry Love. En 1983, Phil Collins renouvelle le succès des Supremes et rend la chanson immortelle. Pour clore son medley, Naohiro Iwai a choisi Xanadu (1980), la chanson phare de la comédiemusicale éponyme, qui prolongea le succès d'Olivia Newton-John. Questo medley racchiude quattro standard degli anni della musica disco: I’m in the Mood for Dancing delle Nolan Sisters anticipa le deliziose note della ballata Lovin’ You di Minnie Ripperton. Nel 1966, The Supremes conoscono la gloria con la versione originale di Can’t Hurry Love. Nel 1983, Phil Collins replica il successo dei Supremes e rende la canzone immortale. Per concludere il suo medley, Naohiro Iwai ha scelto Xanadu (1980) la canzone della commedia musicale interpretata da Olivia Newton John.
SKU: TM.02366SET
No Score. Sol/pf.
SKU: BT.DHP-0910271-030
Mercury is a concert march composed in a typically British idiom. In 1990, Jan Van der Roost wrote this piece on the occasion of the 15-year anniversary of his own band: Brass Band Midden Brabant. Like many British marches, the main theme is written in a minor key. Powerful and virtuoso themes characterize the first part of this march, while the trio melody is much more melodical, offering the tenor register to display its lyrical skills. Follows a dynamic passage for trombones and trumpets/cornets, leading to a grandioso version of the main trio melody and thus concluding this march in a magnificent way.Een stevige concertmars met een trio van een ongekende schoonheid. Een klassieker binnen het blaasmuziekrepertoire. Dieser majestätische Marsch mit seinem einzigartigen Trioteil ist ein absoluter Klassiker und sollte in keinem Brass-Band-Repertoire fehlen. Une marche de concert imposante qui contient un trio de beauté légendaire et qui est devenue immortelle dans le répertoire.
SKU: BT.1750-10-140-MS
SKU: BT.DHP-1043587-140
Legend has it that Edith Piaf, one of the greatest stars of the French music scene, was born under a lamp post in the streets of Paris and spent much of her lonely childhood roaming the streets, singing here and there in front of a fascinated audience. Out of the poor streets developed a singer who was to become the darling of French cabaret. A Tribute to Edith Piaf is a wonderful arrangement for concert band of four of the most well known songs of this romantic, spontaneous, desperate and everlasting legend.Naar verluidt werd een van de grootste sterren uit de Franse muziekwereld onder een lantaarnpaal in de Parijse rue de Belleville geboren. Na een eenzame jeugd, waarin ze veel over straat zwierf en voor mensen zong, werd Edith Gassionontdekt door Louis Leplée. Van hem kreeg ze haar bijnaam, La môme Piaf (de kleine mus). A Tribute to Edith Piaf is een prachtig arrangement voor harmonieorkest van Roland Kernen. Het omvat vier van de bekendste chansonsvan deze tegelijkertijd romantische, spontane, wanhopige en onsterfelijke legende: Milord, Hymne l’Amour, Mon Manège Moi en La Vie en Rose.Die Legende um Edith Piaf, den Spatz von Paris“ besagt, dass sie aus ärmsten Verhältnissen kam und ihre Karriere auf der Straße begann. Aus der armen Straßensängerin wurde die wohl berühmteste Chansonsängerin aller Zeiten. A Tribute to Edith Piaf ist ein wundervolles Medley für Blasorchester von Roland Kernen aus vier der bekanntesten Lieder dieser unsterblichen Legende. Le 19 décembre 1915, Paris a vu naître sous un lampadaire de la rue de Belleville (si l’on en croit la légende), une étoile de la chanson française. Enfant délaissée, Edith Gassion sillonne seule les quartiers de Paris, en chantant ici et l devant un public fasciné, avant d’être remarquée par Louis Leplée qui l’accueille de son cabaret et qui pose sur cette voix unique un nom voué l’immortalité, la môme Piaf (FAM. moineau), symbole de la fragilité physique du personnage. Mais du haut de ses 1,47 m, elle séduit le Tout-Paris de l’entre-deux guerres puis cristallise autour d’elle le public international. La môme Piaf devient alors définitivement Edith Piaf, lacoqueluche des intellectuels, l’amie des grands chansonniers tels que Maurice Chevalier, Mistinguett, Lucienne Delisle et André Claveau. Artiste célébrée dans le monde entier, femme tourmentée et déchirée, Edith Piaf cessera de chanter le 11 octobre 1963.Avec A Tribute to Edith Piaf (“Hommage Edith Piafâ€), Roland Kernen signe un superbe arrangement pour Orchestre d’Harmonie de quatre des plus célèbres chansons de cette légende immortelle, romantique, spontanée et désespérée : Milord, Hymne l’Amour, Mon Manège Moi et La Vie en Rose.
SKU: BT.DHP-1043587-010
Legend has it that Edith Piaf, one of the greatest stars of the French music scene, was born under a lamp post in Paris and spent much of her childhood roaming the streets, singing in front of a fascinated audience. Out of the poor streets developeda singer who was to become the darling of French cabaret. A Tribute to Edith Piaf is a wonderful arrangement for band of four of the most well-known songs of this romantic, spontaneous, desperate and everlasting legend.Naar verluidt werd een van de grootste sterren uit de Franse muziekwereld onder een lantaarnpaal in de Parijse rue de Belleville geboren. Na een eenzame jeugd, waarin ze veel over straat zwierf en voor mensen zong, werd Edith Gassionontdekt door Louis Leplée. Van hem kreeg ze haar bijnaam, La môme Piaf (de kleine mus). A Tribute to Edith Piaf is een prachtig arrangement voor harmonieorkest van Roland Kernen. Het omvat vier van de bekendste chansonsvan deze tegelijkertijd romantische, spontane, wanhopige en onsterfelijke legende: Milord, Hymne lâ??Amour, Mon Manège Moi en La Vie en Rose.Die Legende um Edith Piaf, den 'Spatz von Paris' besagt, dass sie aus ärmsten Verhältnissen kam und ihre Karriere auf der StraÃ?e begann. Aus der armen StraÃ?ensängerin wurde die wohl berühmteste Chansonsängerin aller Zeiten. A Tributeto Edith Piaf ist ein wundervolles Medley für Blasorchester von Roland Kernen aus vier der bekanntesten Lieder dieser unsterblichen Legende.Piaf, la Môme de Paris a cristallisé autour dâ??elle le monde de la chanson au-del des frontières hexagonales. Inimitables et éternelles, ses chansons sont restées sur toutes les lèvres. Avec Milord, Hymne lâ??Amour, La Vie en Rose et MonManège Moi, Roland Kernen nous fait entrer dans le monde de cette légende immortelle. Piaf ou le talent lâ??état pur.Con la sua voce caleidoscopica, capace di mille sfumature, la Piaf anticipò di oltre un decennio quel senso di ribellione e di inquietudine che incarneranno poi gli artisti intellettuali della rive gauche di Parigi. Una vita caratterizzata da amoritumultuosi e sfortunati, da incidenti e malattie, Edith Piaf rimane inimitabile ed eterna. Include: Milord, Hymne lâ??Amour, La Vie en Rose e Mon Manège Moi.
SKU: HL.50587350
SKU: HL.44010442
UPC: 884088452667. 8.25x11.75x0.84 inches.
Legend has it that Edith Piaf, one of the greatest stars of the French music scene, was born under a lamp post in the streets of Paris and spent much of her lonely childhood roaming the streets, singing here and there in front of a fascinated audience. Out of the poor streets developed a singer who was to become the darling of French cabaret. A Tribute to Edith Piaf is a wonderful arrangement for concert band of four of the most well known songs of this romantic, spontaneous, desperate and everlasting legend.Naar verluidt werd een van de grootste sterren uit de Franse muziekwereld onder een lantaarnpaal in de Parijse rue de Belleville geboren. Na een eenzame jeugd, waarin ze veel over straat zwierf en voor mensen zong, werd Edith Gassionontdekt door Louis Leplee. Van hem kreeg ze haar bijnaam, La mome Piaf (de kleine mus). A Tribute to Edith Piaf is een prachtig arrangement voor harmonieorkest van Roland Kernen. Het omvat vier van de bekendste chansonsvan deze tegelijkertijd romantische, spontane, wanhopige en onsterfelijke legende: Milord, Hymne a l'Amour, Mon Manege a Moi en La Vie en Rose.Die Legende um Edith Piaf, den Spatz von Paris besagt, dass sie aus armsten Verhaltnissen kam und ihre Karriere auf der Strasse begann. Aus der armen Strassensangerin wurde die wohl beruhmteste Chansonsangerin aller Zeiten. A Tribute to Edith Piaf ist ein wundervolles Medley fur Blasorchester von Roland Kernen aus vier der bekanntesten Lieder dieser unsterblichen Legende. Le 19 decembre 1915, Paris a vu naitre sous un lampadaire de la rue de Belleville (si l'on en croit la legende), une etoile de la chanson francaise. Enfant delaissee, Edith Gassion sillonne seule les quartiers de Paris, en chantant ici et la devant un public fascine, avant d'etre remarquee par Louis Leplee qui l'accueille de son cabaret et qui pose sur cette voix unique un nom voue a l'immortalite, la mome Piaf (FAM. moineau), symbole de la fragilite physique du personnage. Mais du haut de ses 1,47 m, elle seduit le Tout-Paris de l'entre-deux guerres puis cristallise autour d'elle le public international. La mome Piaf devient alors definitivement Edith Piaf, lacoqueluche des intellectuels, l'amie des grands chansonniers tels que Maurice Chevalier, Mistinguett, Lucienne Delisle et Andre Claveau. Artiste celebree dans le monde entier, femme tourmentee et dechiree, Edith Piaf cessera de chanter le 11 octobre 1963.Avec A Tribute to Edith Piaf (Hommage a Edith Piaf), Roland Kernen signe un superbe arrangement pour Orchestre d'Harmonie de quatre des plus celebres chansons de cette legende immortelle, romantique, spontanee et desesperee : Milord, Hymne a l'Amour, Mon Manege a Moi et La Vie en Rose.