SKU: FL.FX071022
Text source: Pascal Dubost.
La Chanson du Large is a song from Sans se retourner, a musical story built around the theme of sea, which is often an unattainable dream for lots of children. This song is built as a traditional sailor song, using ternary rhythm of course!
SKU: BT.WA-4094-401
English.
Sir Edward Elgar was born in Worcester in 1857. Until the outstanding success of the 'Enigma' Variations in 1899, he was considered a 'provincial' composer - and a largely self taught one at that.In the earlier part of Elgar's career as a composer, he wrote several short pieces which became very popular indeed. Chanson de Matin is one such, the second of a pair (the other being Chanson de Nuit), which carried his name far and wide before his larger orchestra works appeared. It was published in several versions at once: for string orchestra, for small orchestra, for violin and piano and so on - so it is almost impossible to say, with any degree of certainty, which was theoriginal version. This arrangement makes a useful addition to the repertoire for piano.
SKU: BT.WA-4095-401
Sir Edward Elgar was born in Worcester in 1857. Until the outstanding success of the 'Enigma' Variations in 1899, he was considered a 'provincial' composer - and a largely self taught one at that.In the earlier part of Elgar's career as a composer, he wrote several short pieces which became very popular indeed. Chanson de nuit is one such, the second of a pair (Chanson de Matin the other being), which carried his name far and wide before his larger orchestra works appeared. It was published in several versions at once: for string orchestra, for small orchestra, for violin and piano and so on - so it is almost impossible to say, with any degree of certainty, which was theoriginal version. This arrangement makes a useful addition to the repertoire for piano.
SKU: LM.25360
ISBN 9790230953603.
ARRO S (d') : Le Voilier - Le Phare - BAUDOUIN : Divertissement - Compere qu'as-tu vu (adaptation) - Valse lente - BAUMANN : Rouge vif - BERNAUD : Hexacorda - BILLET Jean-Pierre : Lima-Hong - Trois petits lapins dans la lune - BOISGARD : L'Ami harmonique - BRUN : Dans les couleurs de l'Arc-en-ciel - Dans le bleu du ciel - Dans la nuit etoilee - CASTAIN : Paresse valse - CASTEREDE : Simple valse - En ecoutant tomber la pluie - COUASNON : Chanson retro - Pour faire sonner la guitare - COURTIN : Histoire ancienne - CROUSIER : Le Pinson et le loup - La Marche des pingouins - DAMASE : Chanson - DEMILLAC Y : Promenade - Jeux - DEMILLAC F.P. : La Plaintive - DUMOND : 13 syllabes, 3 mots, 4 phrases et 1 impro - FABIANI : Le Cheval de bois - Histoire a ecouter - FOURCHOTTE : Cancion primera para ninos - FRANCE : Au-dela de l'ile - Glissades - Dabo-Abac - FRANCERIES : Tristesse - GRIVEL : Deux histoires courtes - HUBERT : Deux petites pieces pour une guitare presque neuve - KLEYNJANS : Le Petit Soldat de plomb - LAJARRIGE : Impression - LANCEN : Aux debutants (piece n. 1) - Aux debutants (piece n. 2) - LARC'HANTEC : La Valse du kangourou - Barcarolle - LARGE : Blues mineur - MALDONADO : Laetitia - Indiana - MARCHAL : Ballade d'octobre - MORANCON : Deux petites arabesques - NARVAEZ : Petit poisson - Berceuse de la mere qui a perdu son enfant - PIRIS : La Chanson paresseuse - RENAULT : M'en allant promener - Le Vieux Manoir - Petite valse - VITIELLO : Danse primitive.
SKU: BU.EBR-A070
ISBN 9790560151441. 8.58 x 12.48 inches.
La collection ANACROUSE offre aux pianistes novices et confirmés un large choix d’œuvres classiques, allant de la Renaissance à l’époque moderne.Proposer tout à la fois des « incontournables » du répertoire classique et des pièces de compositeurs parfois oubliés, toutes d’une valeur pédagogique indéniable, tels sont les objectifs que nous nous sommes fixés. Chaque pièce, vendue à l’unité, a fait l’objet d’un travail éditorial attentif, tant sur le plan de l’établissement du texte musical que de sa gravure, afin de garantir aux musiciens les conditions indispensables aux plaisirs tirés du commerce fréquent de ces œuvres.Les partitions sont proposées sous la forme d’ouvrages traditionnels (feuillets papier), et disponibles également par téléchargement. Tchaïkovsk i était très fier de sa prodigalité pianistique, surtout durant l’année 1878 qui vit naître la Grande Sonate, les 24 petites pièces de l’Album pour enfants et les Douze Morceaux opus 40. De ce dernier recueil est issue la Chanson triste, écrite en sol mineur et dont la structure mélodique est basée sur la répétition de notes identiques. Cette monotonie thématique est ingénieusement contrebalancée par une harmonie fournie et expressive, dont la couleur mélancolique captive de nombreux mélomanes qui ont fait de cette Chanson triste une de leurs pièces favorites. Authentique pièce de salon, ce morceau est d’une sincérité poignante et témoigne à sa façon de l’infinie tristesse qui hantait le célèbre compositeur russe.
SKU: CA.925100
ISBN M-007-24913-7. Key: E flat major. Language: French. Text: Lahor, Jean.
The few works which Henri Duparc composed and left to posterity display a deep preoccupation with grief and pain, coupled with a great fear of loneliness. His Chanson triste (Sad Song), composed in 1868 or 1869, was one such work. Duparc treasured it so much that he made an orchestral version of it in 1912. He set texts by contemporary French poets such as Charles Baudelaire, Sully Prudhomme, and Henri Cazalis, who wrote under the pseudonym Jean Lahor. Denis Rouger, founder and director of the figure humaine chamber choir, has arranged art songs for solo voice and piano for his ensemble, in the process carefully adapting these to the needs and expressive possibilities offered by a larger ensemble. Music edition for the successful CD Kennst du das Land... (Carus 83.495).
SKU: RM.LANT07757-CO
SKU: RM.LANT07757-BA
ISBN 9790231077575.
SKU: CF.O4905
9 X 12 inches. Text: Stephane Mallarme. Stephane Mallarme.
SKU: HL.50413090
UPC: 073999878189. 9.0x12.0x0.081 inches.
Contents: La couronne * Le depart * Les gars polonais * Le dernier amou * L'adieu * Le drapeau blanc * La vistule * Le lac.
SKU: PR.44641311L
UPC: 680160632978.
SKU: BT.1865-11-015-MS
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
Long before music videos were widespread entertainment, The Beatles were already dabbling with film. After A Hard Day’s Night, they went on to make their second movie, Help! in 1965. The title song, sharing the same title as the album, was originally a slow ballad. It was producer George Martin who upped the tempo, resulting in one of The Beatles’ biggest hits. André Waignein created an exciting arrangement for flexible instrumentation, making it accessible for ensembles large and small.Lang voor de tijd van de videoclips gebruikten de Beatles al het medium film. Na Yeah Yeah Yeah (A Hard Day’s Night) uit het jaar 1965 hadden ze met Help! hun tweede bioscoopfilm. De titelsong van het gelijktijdig gepubliceerde engelijknamige album was oorspronkelijk een langzame ballad. De producent George Martin bracht meer tempo in de song en zo ontstond een van de succesvolste hits ooit van ‘The Fab Four’. Met de variabele instrumentatie van de bewerkingvan André Waigneins is deze tijdloze hit nu voor vele blaasorkesten toegankelijk.Lang e vor der Zeit der Musikvideos, bedienten sich die Beatles schon des Mediums Film und drehten nach Yeah Yeah Yeah (A Hard Day's Night) im Jahre 1965 mit Help! bereits ihren zweiten Kinofilm. Der Titelsong des parallel veröffentlichten gleichnamigen Albums war ursprünglich eine langsame Ballade. Der Produzent George Martin brachte mehr Tempo in den Song - und so entstand einer der erfolgreichsten Hits der Pilzköpfe, der in der variablen Instrumentierung von Andrew Watkin Bearbeitung nun zahlreichen Bläserbesetzungen zugänglich wurde.Les Beatles ont fait usage du moyen-métrage pour leur film A Hard Day’s Night bien avant l’arrivée des clips musicaux. Sorti en 1965, Help ! est leur second film musical. La chanson du même titre a été écrite tout d’abord sous la forme d’une ballade. Cependant, le producteur George Martin souhaitait un thème plus vif. Dès son entrée dans le hit-parade, la chanson remaniée se classe immédiatement en première place. André Waignein nous restitue un excellent arrangement pour ensemble instrumentation variable.Help! è il celebre brano dei Beatles pubblicato come singolo e nell’album omonimo del 1965 e prodotto, come quasi tutte le canzoni dei “Fab 4†da George Martin. Help! è anche la colonna sonora del film che porta lo stesso nome. André Waignein ci regala un ottimo arrangiamento per ensemble a strumentazione variabile.
SKU: BT.1865-11-215-MS
After A Hard Day’s Night, they went on to make their second movie, Help! in 1965. The title song, sharing the same title as the album, was originally a slow ballad. It was producer George Martin who upped the tempo, resulting in one of The Beatles’ biggest hits. André Waignein created an exciting arrangement for flexible instrumentation, making it accessible for ensembles large and small. Lang voor de tijd van de videoclips gebruikten de Beatles al het medium film. Na Yeah Yeah Yeah (A Hard Day’s Night) uit het jaar 1965 hadden ze met Help! hun tweede bioscoopfilm. De titelsong van het gelijktijdig gepubliceerde engelijknamige album was oorspronkelijk een langzame ballad. De producent George Martin bracht meer tempo in de song en zo ontstond een van de succesvolste hits ooit van ‘The Fab Four’. Met de variabele instrumentatie van de bewerkingvan André Waigneins is deze tijdloze hit nu voor vele blaasorkesten toegankelijk.Lang e vor der Zeit der Musikvideos, bedienten sich die Beatles schon des Mediums Film und drehten nach Yeah Yeah Yeah (A Hard Day's Night) im Jahre 1965 mit Help! bereits ihren zweiten Kinofilm. Der Titelsong des parallel veröffentlichten gleichnamigen Albums war ursprünglich eine langsame Ballade. Der Produzent George Martin brachte mehr Tempo in den Song - und so entstand einer der erfolgreichsten Hits der Pilzköpfe, der in der variablen Instrumentierung von Andrew Watkin Bearbeitung nun zahlreichen Bläserbesetzungen zugänglich wurde.Les Beatles ont fait usage du moyen-métrage pour leur film A Hard Day’s Night bien avant l’arrivée des clips musicaux. Sorti en 1965, Help ! est leur second film musical. La chanson du même titre a été écrite tout d’abord sous la forme d’une ballade. Cependant, le producteur George Martin souhaitait un thème plus vif. Dès son entrée dans le hit-parade, la chanson remaniée se classe immédiatement en première place. André Waignein nous restitue un excellent arrangement pour ensemble instrumentation variable.Help! è il celebre brano dei Beatles pubblicato come singolo e nell’album omonimo del 1965 e prodotto, come quasi tutte le canzoni dei “Fab 4†da George Martin. Help! è anche la colonna sonora del film che porta lo stesso nome. André Waignein ci regala un ottimo arrangiamento per ensemble a strumentazione variabile.
SKU: BT.AMP-334-010
The title of this work refers to the Tall Ship Race, in which large sailing ships annually appear at various European destinations. The work consists of a slow introduction, which describes the majestic sailing ships; and a faster section (Vivo), which begins in the style of a sea shanty. Now the ship is under full sail, and we hear a reprise of material from the introduction to bring the piece to a close. Tijdens de wereldbekende, jaarlijkse ‘Tall Ship Race’ nemen op verschillende plaatsen in Europa grote zeilschepen het tegen elkaar op. Dit event vormt de inspiratiebron van dit werk, dat in het eerste, langzame deel een majestueuze boot beschrijft. Hierna volgt een snel ‚vivo’ gedeelte waarin alle zeilen worden bijgezet waarna een spectaculair slot - gebaseerd op het beginmateriaal éen einde maakt aan deze tocht. Der Titel des Werkes bezieht sich auf das Tall Ship Race, bei dem sich jährlich große Segelschiffe an verschiedenen Orten in Europa messen. Das Werk besteht aus einer langsamen Einleitung, welche den majestätischen Segler beschreibt, und einem schnelleren Abschnitt (Vivo), der im Stile eines Seemannsliedes beginnt. Im Mittelteil fährt das Schiff_x001F_ schon unter vollen Segeln, bevor Motive aus der Einleitung wieder aufgenommen werden, um das Stück zu beenden.Le titre de la pièce évoque la Tall Ship Race (La Course des Grands Voiliers) qui se déroule chaque année depuis 1956. Les bateaux qui y participent sont tous de grands voiliers servant la formation des jeunes équipages et couvrent des centaines de miles marins sur les mers d’Europe. L’oeuvre se compose d’une lente introduction qui évoque les bateaux majestueux et une section plus rapide débutant dans le style d’une chanson de marins. Un passage central voit les bateaux toutes voiles dehors, puis les thèmes de la première section reviennent pour clore la composition. Hissez la grand voile !Il titolo del brano evoca la Tall Ship Race, una gara velistica che si tiene ogni anno in diverse localit in Europa. Il brano si compone di una lenta introduzione che rappresenta la maestosit delle imbarcazioni e che precede una sezione veloce (vivo), scritta nello stile di una canzone di marinai. Un passaggio centrale vede le imbarcazioni allineate prima della partenza, in seguito i temi del primo movimento sono ripresentati e concludono la composizione.
SKU: BT.DHP-1175813-010
English-German-French- Dutch.
This work was composed as ceremonial music, as part of a march medley for the participants’ entry for the 71st National Sports Festival and the 16th National Disabled Personnel Sports Festival, held in Iwate Prefecture in 2016. The European premiere of this piece took place in December of that year, the composer guest conducting the Young Musicians from Fribourg, Switzerland. This work, fusing Japanese folk song with march music, will have wide appeal, like the sister work March-Bou-Shu, also published by de Haske Publications.Dit werk is gecomponeerd als ceremoniële muziek: het maakte deel uit van een marsenmedley voor de binnenkomst van deelnemers aan het 71e Nationale Sportfestival en het 16e Nationale Sportfestival voor Gehandicapten, gehouden in de prefectuur Iwate, in 2016. Deze combinatie van Japanse volksmuziek met marsmuziek zal veel muzikanten en luisteraars aanspreken, net als het zusterwerk March-Bou-Shu, dat ook door de Haske Publications bv werd uitgegeven. Dieses Werk wurde 2016 anlässlich eines großen Sportfestes in Japan komponiert und war Teil eines Marsch-Medleys für den Einmarsch der Teilnehmer. Die europäische Premiere fand 2016 mit den Young Musicians aus Fribourg (Schweiz) und dem Komponisten als Gastdirigent statt. Im March-Chagu-Chagu vermischen sich japanische Volksmusik und Marschmusik zu einem exotischen Hörvergnügen. Cette oeuvre fut composée comme musique cérémonielle, faisant partie d’un medley de marches l’arrivée des participants du 71e National Sports Festival et du 16e National Disabled Personnel Sports Festival en 2016. La première européenne s’est tenue en décembre de la même année l’initiative de l’Association Fribourgeoise des Jeunes Musiciens en Suisse. Cette œuvre qui fusionne une chanson folklorique japonaise avec la musique de marche aura une large résonance, comme sa composition soeur March-Bou-Shu, aussi publiée par De Haske Publications.Ques to brano è stato composto nello stile di una musica cerimoniale, come parte di un medley di marce per accompagnare l’entrata dei partecipanti al 71° National Sports Festival e al 16° National Disabled Personnel Sports Festival nella Prefettura di Iwate in Giappone nel 2016. La prima europea della composizione si è tenuta nel dicembre dello stesso anno a Friburgo (Svizzera), sotto la direzione del compositore stesso. Come per March-Bou-Shu successo garantito per questa delizioso mix di canzone popolare giapponese e marcia.
SKU: BT.DHP-1175813-140
SKU: BT.AMP-334-140
SKU: BT.DHP-1053773-010
La Traviata is one of the most well-known operas by Giuseppe Verdi.The story of the opera depicts the conflict between free love and bourgeois morality. The young poet Alfredo and the Parisian courtesan Violetta fall in love with each other. They are happy together for a while, but Violetta gives up Alfredo, at the request of his father, to save the honor of his family. Only when it’s too late are the two reunited, with Violetta suffering from tuberculosis and dying in the arms of her lover. La Traviata Highlights consists of three movements, which can be performed as one large work, but can also be played separately. It makes use of many beautiful dance melodies and delightfulmoving arias from this captivating opera. La Traviata is een van de bekendste opera’s van Giuseppe Verdi. Het verhaal geeft het conflict tussen vrije liefde en de burgerlijke moraal weer. De jonge dichter Alfredo en de Parijse courtisane Violetta worden verliefd op elkaar.Ze zijn een tijdlang gelukkig samen, maar Violetta geeft Alfredo op verzoek van diens vader op om de eer van zijn familie te redden. Pas als het te laat is, worden de geliefden herenigd:Violetta lijdt aan tbc en sterft in de armenvan haar minnaar. La Traviata Highlights bestaat uit drie delen, die uitvoerbaar zijn als één groot werk, maar ook afzonderlijk kunnen worden gespeeld. Er zijn veel mooie dansmelodieën, evenals een aantal prachtige, ontroerendearia’s uit de opera La Traviata in verwerkt.La Traviata Highlights besteht aus drei Sätzen, die als ein langes Werk, aber auch getrennt voneinander gespielt werden können. Im ersten Satz folgt auf eine stürmische Einführung eine Art Tarantella - diese Musik stammt aus dem Finale des zweiten Akts der Oper. Der zweite Satz ist das weltberühmte Vorspiel zum ersten Akt; es weist einen vertraulichen und etwas rührenden Charakter auf. Den Schluss dieser Bearbeitung bildet das berühmte Trinklied aus dem ersten Akt mit seiner fröhlichen, eingängigen Musik voller Lebensfreude.Ein echtes Highlight für Ihr Konzert!La Traviata, un des plus célèbres opéras de Giuseppe Verdi, est inspiré du drame La Dame aux camélias d’Alexandre Dumas fils. Jalonnée de superbes mélodies et d’airs sublimes, la musique de La Traviata possède un charme intemporel. La Traviata Highlights reprend quelques-uns des plus grands moments de l’opéra dont le Prélude de l’Acte I, une tarentelle extraite du Finale de l’Acte II, et la célèbre chanson boire Brindisi qui clôt l’oeuvre dans la joie, la brillance et l’exubérance. p>
SKU: BT.DHP-1053773-140
SKU: BU.EBR-A042
ISBN 9790560151137. 8.58 x 12.48 inches.
La collection ANACROUSE offre aux pianistes novices et confirmés un large choix d’œuvres classiques, allant de la Renaissance à l’époque moderne.Proposer tout à la fois des « incontournables » du répertoire classique et des pièces de compositeurs parfois oubliés, toutes d’une valeur pédagogique indéniable, tels sont les objectifs que nous nous sommes fixés. Chaque pièce, vendue à l’unité, a fait l’objet d’un travail éditorial attentif, tant sur le plan de l’établissement du texte musical que de sa gravure, afin de garantir aux musiciens les conditions indispensables aux plaisirs tirés du commerce fréquent de ces œuvres.Les partitions sont proposées sous la forme d’ouvrages traditionnels (feuillets papier), et disponibles également par téléchargement. Composée en 1796, cette sonate n°20 est dite également sonate facile comme la sonate n°19 en sol mineur opus 49 n°1.Son écriture précède la première sonate de cet opus 49. Malgré la difficulté d'éditer sa partition chez des éditeurs allemand, la sonate n°20 parut finalement à Vienne en 1805 au Bureau de l'art et de l'industrie.Cette sonate se caractérise par une grande simplicité dans l'écriture, mais montre plus d'originalité dans le traitement compositionnel que la première sonate de l'opus 49. Luminosité, profonde grâce et richesse dans le développement du thème sont représentés dans cette deuxième sonate. Elle se compose de deux mouvements comme dans la première : un Allegro ma non troppo et un Tempo di Menuetto.Le deuxième mouvement est un menuet d'une grande originalité. Il utilise un thème d'une chanson populaire des pays rhénans sur un ton accueillant d'une grande gaieté. Il faut noter que Beethoven aime particulièrement ce thème car il l'a employé dans d'autres oeuvres comme dans son septuor opus 20 et l'Adagio de son Trio opus 11.Dans la sonate n°20 figurent les prémices des grandes difficultés des 32 sonates que propose Beethoven. Facile et intéressante au niveau de l'écriture, cette pièce amènera le pianiste à entrer dans les méandres profonds de l'esprit du compositeur.
SKU: BT.DHP-1084580-010
Als die alte Mutter (Songs My Mother Taught Me) is the fourth of Anton n Dvo_ák’s Gypsy Songs (Opus 55), a cycle he composed in the year 1880. This moving song was written to a German poem by Adolf Heyduk, and in the course of time, it has been performed and recorded by great singers like Nellie Melba, Joan Sutherland and Renée Fleming. The appealing melody is known to a large public. In this edition, two versions have been combined: an instrumental adaptation of the song, and an adaptation for soprano with a concert band accompaniment - both made by Tohru Takahashi.Als die alte Mutter (Songs My Mother Taught Me) is het vierde van Anton n Dvoøáks Zigeunerliederen (opus 55), een cyclus die hij componeerde in het jaar 1880. Het ontroerende lied is geschreven op een Duits gedicht van AdolfHeyduk en het is in de loop der tijd uitgevoerd en opgenomen door grote zangeressen als Nellie Melba, Joan Sutherland en Renée Fleming. De aansprekende melodie is bekend bij een groot publiek. In deze uitgave zijn twee versies gecombineerd:een instrumentale uitvoering van het lied en een uitvoering voor sopraan met begeleiding van harmonieorkest - beide van de hand van Tohru Takahashi.Als die alte Mutter ist der vierte Titel aus Anton n Dvoráks Liederzyklus Zigeunermelodien (opus 55) von 1880. Über die Jahre hinweg wurde die Melodie von großen Sängerinnen, wie Joan Sutherland und Renée Fleming weithin bekannt gemacht. Hier wurden zwei Versionen kombiniert: eine instrumentale Bearbeitung des Liedes und eine für Sopran mit Blasorchesterbegleitung - beide stammen von Tohru Takahashi. En 1880, Anton n Dvorák compose un cycle de mélodies inspirées par la vie rurale auquel il donne le titre de Mélodies tziganes Op. 55. Als die alte Mutter (Songs My Mother Taught Me - Chansons que ma mère me chantait) est le quatrième des sept chants du cycle. Cette mélodie profonde et émouvante souligne toutes les inflexions du poème en langue allemande du célèbre poète tchèque Adolf Heyduk. Plusieurs générations de brillantes sopranos dont Nellie Melba, Joan Sutherland et Renée Fleming ont interprété et enregistré cette mélodie, si bien qu’elle est connue d’un large public.Cette édition combine deux versions : une version purement instrumentale et uneadaptation pour Soprano solo et Orchestre d’Harmonie. Les deux versions ont été réalisées par Tohru Takahashi.
SKU: BT.DHP-0910302-060
ISBN 9789043133708.
De jonge staat Israël kent, door zijn wijze van ontstaan, een grote verscheidenheid van volksmuziekstijlen. Deze Israëlische suite bevat een aantal voorbeelden hiervan. Het eerste deel heet eenvoudig Liedje van Yossy (Nigun shellYossy). Deel twee gaat over Jij en ik (At vaâ??ani). Het arrangement laat hier een dialoog horen tussen de eerste en tweede partij. Mayim, het derde deel van de suite, is een dans die het grote belang van waterin Israël onderstreept.Der junge Staat Israel kennt, durch seine Entstehungsweise geprägt, viele Arten der Volksmusik. In dieser Israeli Suite können Sie diese Vielfalt hautnah miterleben. Der erste Teil, Nigun shell Yossi, heiÃ?t einfach Yossyâ??s Lied. Der zweite Teil erzählt von den Menschen: At vaâ??ani - Du und ich. Zwischen den ersten und zweiten Stimmen wird die Beziehung zwischen zwei Menschen zum Ausdruck gebracht. Mayim, der dritte Teil, ist ein Tanz, in dem Israels Wassermangel geschildert wird.La longue histoire de la musique traditionnelle juive se traduit en un répertoire de chansons particulièrement riche et varié. Ces chansons sont associées la religion, lâ??histoire, aux fêtes et cérémonies juives. Les mélodies réunies dans cette suite reflètent cette grande diversité des sujets et, par leur caractère, embrassent une large palette de sentiments, du chant de lamentation au chant de joie.
SKU: HL.14044207
French.
Ce petit recueil pedagogique, destine en priorite aux enfants de 5 a 13 ans, est compose de 31 morceaux a la fois faciles et tres progressifs. L'idee ici est de securiser les jeunes debutants, en proposant un travail fluide et coherent, qui leur permettra d'acquerir rapidement une experience serieuse sur !'instrument, tout en developpant le plaisir de jouer. Grace au CD qui accompagne cet ouvrage, ii sera possible pour chacun de progresser tout en se distrayant. Chaque morceau y est en effet presente a deux reprises, une fois pour la demonstration et une autre sous forme de playback, sans !'instrument soliste, afin de donner la possibilite de jouer avec l'accompagnement d'untas d'autres musiciens. Cet ouvrage sera aussi !'occasion de decouvrir des morceaux de styles tres differents, offrant ainsi a l'enfant un panorama aussi large que varie des musiques actuelles et d'epoque : chansons, petits morceaux de jazz, de ragtime, de blues, de rock, oeuvres inedites ... Sont concern es ici tous les instruments solistes, a savoir la flute (a bee et traversiere), le saxophone, la trompette, la clarinette, la harpe, le xylophone, le vibraphone, le hautbois, l'accordeon, le violon, le basson, la guitare, la main seule au clavier et meme la voix (le chant).
SKU: DY.DO-1522
ISBN 9782897963026.
Fran cis Bebey est né à Douala en juillet 1929, dans une grande famille où son père, pasteur, luttait pour nourrir ses enfants. Mais Francis a eu l'opportunité d'aller à l'école. Admirant son frère aîné, Marcel Eyidi Bebey, il s'est éduqué, s'est distingué, et a finalement reçu une bourse pour passer son baccalauréat en France.Nous approchions de la fin des années 1950 lorsqu'il est arrivé à La Rochelle. Plus que jamais, dans cette France où les Africains étaient regardés avec curiosité, condescendance ou dédain, Francis s'appuyait sur ses ressources intellectuelles. Travailleur assidu, il a obtenu son baccalauréat, puis s'est installé à Paris où il a commencé des études d'anglais à la Sorbonne. Un jour, il a su ce qui l'attirait vraiment : il voulait faire de la radio. Francis a appris son métier en France et aux Ã?tats-Unis.Après avoir travaillé quelques années comme reporter, il a été embauché en 1961 en tant que fonctionnaire international au Département de l'information de l'UNESCO.Parallèle ment, Francis a toujours été attiré par la création musicale. Son activité diurne très sérieuse ne l'empêchait pas de fréquenter les clubs de jazz le soir. Ã? Paris, le jazz, la musique à la mode à cette époque, mais aussi la rumba et la salsa l'attiraient. Il collectionnait les disques et assistait à de nombreux concerts. Avec son complice Manu Dibango, Francis montait sur scène et jouait de la musique.Francis aimait la musique classique depuis son enfance. Il avait grandi en écoutant les cantates et les oratorios de Bach ou Handel que son père chantait au temple. Il s'est passionné pour la guitare, impressionné par les maîtres espagnols et sud-américains, et a décidé d'apprendre à jouer de l'instrument lui-même.Il a commencé à composer des pièces pour guitare, mêlant les diverses influences qui le traversaient avec la musique traditionnelle africaine qu'il portait en lui depuis son enfance. Son approche a captivé le directeur du Centre culturel américain (alors situé dans le quartier de Saint-Germain à Paris), qui lui a offert l'opportunité de se produire devant un public. Francis y a donné son premier récital de guitare (1963) devant un public hypnotisé. Son premier album solo est sorti peu de temps après.Progressivem ent, Francis est devenu reconnu comme musicien et compositeur. Plusieurs albums de l'ambassadeur africain de la guitare, comme le décrivait la presse, sont sortis. Il a également écrit des livres, au point que sa carrière artistique est devenue difficile à concilier avec sa carrière de fonctionnaire. En 1974, même s'il était devenu le directeur général chargé de la musique à l'UNESCO, il a fait le saut audacieux et a démissionné de cette prestigieuse institution pour se consacrer aux trois activités qui l'intéressaient : la musique, la littérature et le journalisme.Il a exploré le patrimoine musical traditionnel du continent africain, notamment à travers le piano à pouce sanza et la musique polyphonique des pygmées d'Afrique centrale, ou en chantant dans sa langue maternelle et en composant des chansons humoristiques en français !Le succès a suivi. Francis Bebey a parcouru le monde : de la France au Brésil, du Cameroun à la Suède, de l'Allemagne aux Caraïbes, ou du Maroc au Japon... la liste des pays où il a été invité à se produire, à donner des conférences ou à rencontrer des lecteurs est très longue. En plus de la reconnaissance publique, il bénéficiait de la reconnaissance de ses collègues musiciens, tels que le guitariste John Williams ou le Vénézuélien Antonio Lauro, qui l'ont invité à faire partie du jury d'un concours de guitare classique à Caracas.Sa vie était le voyage d'un pionnier africain, un homme enraciné dans son patrimoine culturel et portant un message de partage et d'espoir pour le monde. Son originalité continue de résonner dans le monde entier depuis son décès à la fin du mois de mai 2001.Francis Bebey was born in Douala in July 1929, into a large family where his father, a pastor, struggled to feed his children. But Francis had the opportunity to go to school. Admiring his elder brother, Marcel Eyidi Bebey, he educated himself, distinguished himself, and eventually received a scholarship to go and take his baccalaureate in France.We approached the end of the 1950s when he arrived in La Rochelle. More than ever, in this France where Africans were looked at with curiosity, condescension, or disdain, Francis relied on his intellectual resources. A diligent worker, he obtained his Baccalaureate, then moved to Paris where he started English studies at the Sorbonne. One day, he knew what truly attracted him: he wanted to do radio. Francis learned his craft in France and in the USA.After working for a few years as a reporter, he was hired in 1961 as an international civil servant in the UNESCO Information Department.In parallel, Francis had always been drawn to musical creation. His very serious daytime activity didnâ??t prevent him from frequenting jazz clubs in the evenings. In Paris, the Jazz, the trendy music of that time, but also rumba and salsa attracted him. He collected records and attended numerous concerts. With his accomplice Manu Dibango, Francis took the stage and played music.Francis liked classical music since his childhood. He grew up listening to the cantatas and oratorios of Bach or Handel that his father had sung in the temple. He became passionate about the guitar, impressed by the Spanish and South American masters, and decided to learn to strum the instrument himself.He started composing guitar pieces, blending the various influences that flow through him with the traditional African music he had carried within since childhood. His approach captivated the director of the American Cultural Center (then located in the Saint-Germain neighborhood of Paris), who offered him the opportunity to perform in front of an audience. Francis gave his first guitar recital there (1963) in front of a mesmerized audience. His first solo album was released shortly thereafter.Gradually, Francis became recognized as a musician and composer. Several albums of the African guitar ambassador, as described by the press, were released. He also wrote books, to the point that his artistic career became challenging to reconcile with his career as a civil servant. In 1974, even though he had become the General Manager in charge of music at UNESCO, he took the bold leap and resigned from this prestigious institution to dedicated himself to the three activities that interested him: music, literature, and journalism. He explored the traditional musical heritage of the African continent, notably through the thumb piano sanza, and the polyphonic music of the Central African pygmies, or singing in his native language and composing humoristic songs in French!Success followed. Francis Bebey traveled the world: from France to Brazil, Cameroon to Sweden, Germany to the Carribean, or Morocco to Japan... the list of countries where he was invited to perform, gives lectures, or meets readers is very long. In addition to public recognition, he enjoyed the recognition of his fellow musicians, such as guitarist John Williams or Venezuelan Antonio Lauro, who invited him to be a part of the jury for a classical guitar competition in Caracas.His life was the journey of an African pioneer, a man rooted in his cultural heritage and carrying a message of sharing and hope for the world. His originality continues to vibrate around the world since his passing at the end of May 2001.
SKU: BT.DHP-1185848-010
This work was commissioned by the Japanese Maritime Self Defence Force Band, based at Kure City, Hiroshima, Japan, to celebrate their 60th anniversary. The composer used a passage from Kosaku Yamada’s Umi No Sakimori (Sakimori of the Sea), ceremonial music of the Maritime Self-Defence Force. The result is Homage, expressing Yagisawa’s respect for Yamada and his work—a tribute to a composer whose legacy includes a large number of Japanese songs.Dit werk is geschreven in opdracht van de Japanese Maritime Self Defence Force Band (onderdeel van de Japanse Maritieme Zelfverdedigingstroepen) met als thuisbasis Kure City, Hiroshima, ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van dat orkest. De componist gebruikte een passage uit Kosaku Yamada’s Umi No Sakimori (Sakimori van de zee): ceremoniële muziek van de Maritieme Zelfverdedigingstroepen. Het resultaat is Homage, waarin Yagisawa’s respect voor Yamada en diens werk wordt uitgedrukt. Het is een eerbetoon aan een componist die onder meer een groot aantal Japanse liederen heeft geschreven. Dieses Stück wurde von der Japanese Maritime Self Defence Force Band aus der japanischen Stadt Kure (Hiroshima) anlässlich ihres 60-jährigen Bestehens in Auftrag gegeben. Der Komponist verwendete dafür eine Passage aus Kosaku Yamadas Umi No Sakimori (Sakimori of the Sea“), einer zeremoniellen Musik der Maritimen Selbstverteidigungsstreit kräfte. Das Stück Homage drückt Yagisawas Hochachtung vor Yamada und seinem Werk aus eine Hommage an einen Komponisten, zu dessen Vermächtnis auch zahlreiche japanische Lieder zählen.Cette œuvre est une commande du Japanese Maritime Self Defence Force Band, basé la ville de Kure, Hiroshima, Japon, pour la célébration de son 60e anniversaire. Le compositeur a utilisé un passage de « Umi No Sakimori » (Sakimori de la mer) de Kosaku Yamada, la musique cérémonielle de la force maritime de légitime force. Il en résulte Homage, qui exprime le respect de Yagisawa pour Yamada et son œuvre, un hommage un compositeur dont l’héritage inclut un grand nombre de chansons japonaises.Questo lavoro è stato commissionato dalla Banda delle Forze della difesa marittima giapponese, per celebrare il 60° anniversario. Il compositore ha utilizzato un passaggio da Umi No Sakimori (Sakimori del Mare) di Kosaku Yamada, musica cerimoniale delle Forze di Difesa Marittima. Il risultato è Homage (Omaggio), che esprime il rispetto di Yagisawa per Yamada e il suo lavoro.
SKU: BT.1342-06-020-MS
In the seventies, Elvis Presley gave many concerts with an orchestra that included a large wind section. These concerts were characterised by enthusiasm and a fast tempo. Burning Love was one of the up-tempo numbers where the bass guitar player played an especially important role. Thus, this arrangement of Burning Love, written by Thijs Oud, brings a specific challenge for the musicians in the low register. The trumpets and the trombones can also play standing behind the band adding to the visual and dynamic enhancement.Elvis Presley gab in den siebziger Jahren viele Konzerte, auf denen er sich von einem großen Orchester mit zahlreichen Bläsern begleiten ließ. Ein hohes Tempo und absolut mitreißende Begeisterung kennzeichneten diese Auftritte. Eine der beliebten schnellen Nummern war Burning Love, in dem die Bassgitarre eine wichtige Rolle spielte. So ist denn auch Thijs Ouds gelungene Bearbeitung von Burning Love eine besondere Herausforderung für das tiefe Register, während die Trompeten und Posaunen die ursprünglichen Bläserstimmen übernehmen.Dan s les années 1970, Elvis Presley s’est produit, plusieurs reprises, avec un orchestre disposant d’une grande section d’instruments vent. Caractéristiques de ces concerts : un débordement d’enthousiasme et une énergie intense. Burning Love est l’une de ces chansons au rythme enlevé où la guitare basse joue un rôle particulièrement important. Cet arrangement de Thijs Oud ne laissera personne de marbre. Negli anni 1970, Elvis Presley si esibì a più riprese con un’orchestra avente a disposizione una grande sezione di strumenti a fiato. Questi concerti furono caratterizzati da un enorme entusiasmo e coinvolgimento del pubblico. Burning Love è una di queste canzoni dal ritmo molto elevato dove il basso riveste un ruolo particolarmente importante.