Matériel : Conducteur
SKU: LM.PN06103
SKU: BU.EBR-A093
ISBN 9790560151953. 8.58 x 12.48 inches.
La collection ANACROUSE offre aux pianistes novices et confirmés un large choix d’œuvres classiques, allant de la Renaissance à l’époque moderne.Proposer tout à la fois des « incontournables » du répertoire classique et des pièces de compositeurs parfois oubliés, toutes d’une valeur pédagogique indéniable, tels sont les objectifs que nous nous sommes fixés. Chaque pièce, vendue à l’unité, a fait l’objet d’un travail éditorial attentif, tant sur le plan de l’établissement du texte musical que de sa gravure, afin de garantir aux musiciens les conditions indispensables aux plaisirs tirés du commerce fréquent de ces œuvres.Les partitions sont proposées sous la forme d’ouvrages traditionnels (feuillets papier), et disponibles également par téléchargement. Le Concerto pour piano n° 21 en do majeur (K. 467) de Wolfgang Amadeus Mozart fut composé en 1785, peu de temps après le Concerto pour piano en ré mineur (K. 466).Alors que le précédent concerto en ré mineur était vif et passionné, celui en do majeur contraste par son calme et sa majesté.Comme l’ensemble des concertos de forme classique, le Concerto pour piano n° 21 en ut majeur est composé de trois mouvements : Allegro, Andante, Allegro vivace assai (vif –lent - vif).L’andante , aux couleurs angéliques, cache une angoisse derrière la vingtaine de modulations qui se succèdent une à une en cent mesures. Olivier Messiaen avait dit de cet Andante qu'il était «l'une des plus belles mélodies de Mozart et peut-être aussi l'une des plus belles de toute la musique.
SKU: BT.AMP-354-030
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
Diamond Concerto was commissioned by Musikverein Mörschied from Germany - Dr. Eric Grandjean, conductor - for a special concert featuring Steven Mead as guest soloist. Together they gave the world premiere on 28th April 2012 in the town theatre of Idar-Oberstein.The commission is a highlight in the 30-year friendship between composer and soloist, which has included many mutual CD projects and concerts and, now, a concerto. Sparke had Steven Mead’s special euphonium sound in his head throughout the composition process and made free use of the variety of styles which the world-renowned virtuoso has made his own during his highly successful solo career.The village ofMörschied lies to the west of Frankfurt am Main in the area known as the German Road of Precious Stones, which is famous for its thriving gem industry. Because of this it was decided to give the commission a local connection by choosing the title, Diamond Concerto. Each of the three movements is named after a famous diamond:1 EARTH STARis rather stern in mood, opening with a free fantasy for the soloist over a static chord from the band. This leads to an Allegro Moderato in minor mode where small motives are gradually repeated and developed by both band and soloist.2 OCEAN DREAMuses a varied quote from the composer’s Music for Battle Creek, including a melting slow melody that was originally written with Steven Mead in mind.3 BLUE HEARTwas written, at Steven Mead’s suggestion, in bebop style and takes the form of a jazz waltz. The quasi-improvisatory central section features a call-and-response passage for the soloist and upper woodwinds.Soloist: Difficulty 6Diamond Concerto is available for euphonium and piano (AMP 374-401) as well as for euphonium and concert band (AMP 354-010). Diamond Concerto is geschreven in opdracht van de Duitse Musikverein Mörschied - met dirigent Eric Grandjean - voor een speciaal concert met Steven Mead als gastsolist. De wereldpremière vond plaats op 28 april 2012 in het Stadttheater van Idar-Oberstein.De opdracht vormt een hoogtepunt in de dertig jaar lange vriendschap van de componist en de solist - waarin ze aan vele gezamenlijke cd-projecten en concerten werkten. En nu is er dan dit concert. Sparke heeft het gecomponeerd met Steven Meads geheel eigen euphoniumklank in het achterhoofd. Hij paste daarbij de diverse stijlen toe die de wereldberoemde virtuoos zich heeft eigen gemaakt tijdens zijn succesvollesolocarrièr e.Het plaatsje Mörschied ligt ten westen van Frankfurt am Main, in het gebied dat bekendstaat als de Deutsche Edelsteinstrasse. Het is beroemd vanwege zijn bloeiende edelstenenindustrie. Om het werk een lokaal tintje te geven is een toepasselijke titel gekozen: Diamond Concerto. Elk van de drie delen is genoemd naar een beroemde edelsteen:1 EARTH STARDit deel is tamelijk sober van sfeer. Het opent met een vrije fantasie van de solist over een statisch akkoord in het orkest. Dan volgt een allegro moderato in mineur, met kleine motieven die geleidelijk worden herhaald en uitgewerkt door zowel het orkest als de solist.2 OCEAN DREAMHierin wordt een citaat van Sparke’s werk Music for Battle Creek naar voren gebracht, met een vloeiende, langzame melodie die van oorsprong werd geschreven met het spel van Steven Mead in gedachten.3 BLUE HEARTNaar een suggestie van Steven Mead zelf is dit deel geschreven in bebopstijl. Het neemt de vorm aan van een jazzwals. De quasi-improvisatorische centrale passage omvat een vraag-en-antwoordspel voor de solist en het hoge hout.Solo: moeilijkheidsgraad 6Diamond Concertois eveneens verkrijgbaar voor euphonium en piano (AMP 374-401) en voor euphonium en harmonieorkest (AMP 354-010). Geschrieben für den Musikverein Mörschied, westlich von Frankfurt am Main an der Deutschen Edelsteinstraße gelegen, wurde jeder der drei Sätze von Diamond Concerto nach einem berühmten Diamanten benannt: 1 EARTH STAR ist eher stimmungstechnisch ein Stern. Der Satz beginnt mit einer freien Fantasie des Solisten über einem statischen Akkord des Orchesters. Dieses führt zu einem Allegro Moderato in Moll, in welchem kurze Motive von sowohl Orchester als auch Solist nach und nach wiederholt und entwickelt werden.2 OCEAN DREAM verwendet ein variiertes Zitat aus Music for Battle Creek von Philip Sparke, das ein schmelzende Melodie enthält, die schon im Gedanken an Stevengeschrieben worden war.3 BLUE HEART wurde auf Steven Meads Anregung hin im Bebop-Stil komponiert und weist die Form eines Jazz Waltz auf. Der quasi-improvisatorische Mittelteil enthält eine Passage im Call-and-Response-Muster, die sich zwischen Solist und den hohen Holzbläsern abspielt.Solist: Schwierigkeitsgrad 6Diamond Concerto ist für Euphonium und Klavier erhältlich (AMP 374-401) sowie für Euphonium und Blasorchester (AMP 354-010). Diamond Concerto est une œuvre de commande de la formation allemande Musikverein Mörschied, dirigée par le Dr Eric Grandjean, pour un concert avec un invité spécial, le soliste Steven Mead. Ensemble, ils ont créé cette œuvre le 28 avril 2012 au thé tre de la ville d’Idar-Oberstein.C ette commande représente l’un des points culminants d’une amitié de trente années entre le compositeur et le soliste, leur relation ayant donné naissance de nombreux enregistrements et concerts et, maintenant, un concerto. Pendant la composition de cette œuvre, Sparke avait sans cesse l’esprit le son bien particulier de l’euphonium de Steven Mead, et il a employé librement lavariété de styles que ce virtuose mondialement connu a adoptés au cours de sa brillante carrière de soliste.Le village de Mörschied se trouve l’ouest de Francfort-sur-le-Main, dans la région surnommée Route allemande des pierres précieuses, célèbre pour son industrie de la joaillerie. C’est pourquoi le compositeur a décidé de saluer cette province en intitulant son œuvre Diamond Concerto. Les trois mouvements sont chacun nommés d’après un diamant célèbre :1 EARTH STARDe caractère plutôt sérieux, ce mouvement débute avec une fantaisie libre pour le soliste sur un accord statique de l’orchestre. Vient ensuite un Allegro Moderato en mode mineur où de courts motifs sont progressivement répétés et développés par l’orchestre et le soliste.2 OCEAN DREAML’on pourra entendre ici une variante d’un extrait de Music for Battle Creek, incluant une mélodie lente et émouvante, que le compositeur écrivit alors dans l’optique d’une future interprétation réalisée par Steven Mead.3 BLUE HEARTSuivant l’idée de Steven Mead, ce mouvement est écrit dans un style de be-bop et prend la forme d’une valse jazzy. La partie centrale, quasi-improvisée, comprend un passage d’appel et réponse entre le soliste et les bois.Soliste: Difficulté 6Diamond Concerto est aussi disponible pour euphonium et piano (AMP 374-401) et euphonium et.
SKU: BT.AMP-354-130
Diamond Concerto was commissioned by Musikverein Mörschied from Germany - Dr. Eric Grandjean, conductor - for a special concert featuring Steven Mead as guest soloist. Together they gave the world premiere on 28th April 2012 in the town theatre of Idar-Oberstein.The commission is a highlight in the 30-year friendship between composer and soloist, which has included many mutual CD projects and concerts and, now, a concerto. Sparke had Steven Mead’s special euphonium sound in his head throughout the composition process and made free use of the variety of styles which the world-renowned virtuoso has made his own during his highly successful solo career.The village ofMörschied lies to the west of Frankfurt am Main in the area known as the German Road of Precious Stones, which is famous for its thriving gem industry. Because of this it was decided to give the commission a local connection by choosing the title, Diamond Concerto. Each of the three movements is named after a famous diamond:1 EARTH STARis rather stern in mood, opening with a free fantasy for the soloist over a static chord from the band. This leads to an Allegro Moderato in minor mode where small motives are gradually repeated and developed by both band and soloist.2 OCEAN DREAMuses a varied quote from the composer’s Music for Battle Creek, including a melting slow melody that was originally written with Steven Mead in mind.3 BLUE HEARTwas written, at Steven Mead’s suggestion, in bebop style and takes the form of a jazz waltz. The quasi-improvisatory central section features a call-and-response passage for the soloist and upper woodwinds.Soloist: Difficulty 6Diamond Concerto is available for euphonium and piano (AMP 374-401) as well as for euphonium and concert band (AMP 354-010). Diamond Concerto is geschreven in opdracht van de Duitse Musikverein Mörschied - met dirigent Eric Grandjean - voor een speciaal concert met Steven Mead als gastsolist. De wereldpremière vond plaats op 28 april 2012 in het Stadttheater van Idar-Oberstein.De opdracht vormt een hoogtepunt in de dertig jaar lange vriendschap van de componist en de solist - waarin ze aan vele gezamenlijke cd-projecten en concerten werkten. En nu is er dan dit concert. Sparke heeft het gecomponeerd met Steven Meads geheel eigen euphoniumklank in het achterhoofd. Hij paste daarbij de diverse stijlen toe die de wereldberoemde virtuoos zich heeft eigen gemaakt tijdens zijn succesvollesolocarrièr e.Het plaatsje Mörschied ligt ten westen van Frankfurt am Main, in het gebied dat bekendstaat als de Deutsche Edelsteinstrasse. Het is beroemd vanwege zijn bloeiende edelstenenindustrie. Om het werk een lokaal tintje te geven is een toepasselijke titel gekozen: Diamond Concerto. Elk van de drie delen is genoemd naar een beroemde edelsteen:1 EARTH STARDit deel is tamelijk sober van sfeer. Het opent met een vrije fantasie van de solist over een statisch akkoord in het orkest. Dan volgt een allegro moderato in mineur, met kleine motieven die geleidelijk worden herhaald en uitgewerkt door zowel het orkest als de solist.2 OCEAN DREAMHierin wordt een citaat van Sparke’s werk Music for Battle Creek naar voren gebracht, met een vloeiende, langzame melodie die van oorsprong werd geschreven met het spel van Steven Mead in gedachten.3 BLUE HEARTNaar een suggestie van Steven Mead zelf is dit deel geschreven in bebopstijl. Het neemt de vorm aan van een jazzwals. De quasi-improvisatorische centrale passage omvat een vraag-en-antwoordspel voor de solist en het hoge hout.Solo: moeilijkheidsgraad 6Diamond Concertois eveneens verkrijgbaar voor euphonium en piano (AMP 374-401) en voor euphonium en harmonieorkest (AMP 354-031). Geschrieben für den Musikverein Mörschied, westlich von Frankfurt am Main an der Deutschen Edelsteinstraße gelegen, wurde jeder der drei Sätze von Diamond Concerto nach einem berühmten Diamanten benannt: 1 EARTH STAR ist eher stimmungstechnisch ein Stern. Der Satz beginnt mit einer freien Fantasie des Solisten über einem statischen Akkord des Orchesters. Dieses führt zu einem Allegro Moderato in Moll, in welchem kurze Motive von sowohl Orchester als auch Solist nach und nach wiederholt und entwickelt werden.2 OCEAN DREAM verwendet ein variiertes Zitat aus Music for Battle Creek von Philip Sparke, das ein schmelzende Melodie enthält, die schon im Gedanken an Stevengeschrieben worden war.3 BLUE HEART wurde auf Steven Meads Anregung hin im Bebop-Stil komponiert und weist die Form eines Jazz Waltz auf. Der quasi-improvisatorische Mittelteil enthält eine Passage im Call-and-Response-Muster, die sich zwischen Solist und den hohen Holzbläsern abspielt.Solist: Schwierigkeitsgrad 6Diamond Concerto ist für Euphonium und Klavier erhältlich (AMP 374-401) sowie für Euphonium und Blasorchester (AMP 354-010). Diamond Concerto est une œuvre de commande de la formation allemande Musikverein Mörschied, dirigée par le Dr Eric Grandjean, pour un concert avec un invité spécial, le soliste Steven Mead. Ensemble, ils ont créé cette œuvre le 28 avril 2012 au thé tre de la ville d’Idar-Oberstein.C ette commande représente l’un des points culminants d’une amitié de trente années entre le compositeur et le soliste, leur relation ayant donné naissance de nombreux enregistrements et concerts et, maintenant, un concerto. Pendant la composition de cette œuvre, Sparke avait sans cesse l’esprit le son bien particulier de l’euphonium de Steven Mead, et il a employé librement lavariété de styles que ce virtuose mondialement connu a adoptés au cours de sa brillante carrière de soliste.Le village de Mörschied se trouve l’ouest de Francfort-sur-le-Main, dans la région surnommée Route allemande des pierres précieuses, célèbre pour son industrie de la joaillerie. C’est pourquoi le compositeur a décidé de saluer cette province en intitulant son œuvre Diamond Concerto. Les trois mouvements sont chacun nommés d’après un diamant célèbre :1 EARTH STARDe caractère plutôt sérieux, ce mouvement débute avec une fantaisie libre pour le soliste sur un accord statique de l’orchestre. Vient ensuite un Allegro Moderato en mode mineur où de courts motifs sont progressivement répétés et développés par l’orchestre et le soliste.2 OCEAN DREAML’on pourra entendre ici une variante d’un extrait de Music for Battle Creek, incluant une mélodie lente et émouvante, que le compositeur écrivit alors dans l’optique d’une future interprétation réalisée par Steven Mead.3 BLUE HEARTSuivant l’idée de Steven Mead, ce mouvement est écrit dans un style de be-bop et prend la forme d’une valse jazzy. La partie centrale, quasi-improvisée, comprend un passage d’appel et réponse entre le soliste et les bois.Soliste: Difficulté 6Diamond Concerto est aussi disponible pour euphonium et piano (AMP 374-401) et euphonium et.
SKU: BT.AMP-354-010
Diamond Concerto was commissioned by Musikverein Mörschied from Germany - Dr. Eric Grandjean, conductor - for a special concert featuring Steven Mead as guest soloist. Together they gave the world premiere on 28th April 2012 in the town theatre of Idar-Oberstein.The commission is a highlight in the 30-year friendship between composer and soloist, which has included many mutual CD projects and concerts and, now, a concerto. Sparke had Steven Mead’s special euphonium sound in his head throughout the composition process and made free use of the variety of styles which the world-renowned virtuoso has made his own during his highly successful solo career.The village ofMörschied lies to the west of Frankfurt am Main in the area known as the German Road of Precious Stones, which is famous for its thriving gem industry. Because of this it was decided to give the commission a local connection by choosing the title, Diamond Concerto. Each of the three movements is named after a famous diamond:1 EARTH STARis rather stern in mood, opening with a free fantasy for the soloist over a static chord from the band. This leads to an Allegro Moderato in minor mode where small motives are gradually repeated and developed by both band and soloist.2 OCEAN DREAMuses a varied quote from the composer’s Music for Battle Creek, including a melting slow melody that was originally written with Steven Mead in mind.3 BLUE HEARTwas written, at Steven Mead’s suggestion, in bebop style and takes the form of a jazz waltz. The quasi-improvisatory central section features a call-and-response passage for the soloist and upper woodwinds.Soloist: Difficulty 6Diamond Concerto is available for euphonium and piano (AMP 374-401) as well as for euphonium and brass band (AMP 354-030). Diamond Concerto is geschreven in opdracht van de Duitse Musikverein Mörschied - met dirigent Eric Grandjean - voor een speciaal concert met Steven Mead als gastsolist. De wereldpremière vond plaats op 28 april 2012 in het Stadttheater van Idar-Oberstein.De opdracht vormt een hoogtepunt in de dertig jaar lange vriendschap van de componist en de solist - waarin ze aan vele gezamenlijke cd-projecten en concerten werkten. En nu is er dan dit concert. Sparke heeft het gecomponeerd met Steven Meads geheel eigen euphoniumklank in het achterhoofd. Hij paste daarbij de diverse stijlen toe die de wereldberoemde virtuoos zich heeft eigen gemaakt tijdens zijn succesvollesolocarrièr e.Het plaatsje Mörschied ligt ten westen van Frankfurt am Main, in het gebied dat bekendstaat als de Deutsche Edelsteinstrasse. Het is beroemd vanwege zijn bloeiende edelstenenindustrie. Om het werk een lokaal tintje te geven is een toepasselijke titel gekozen: Diamond Concerto. Elk van de drie delen is genoemd naar een beroemde edelsteen:1 EARTH STARDit deel is tamelijk sober van sfeer. Het opent met een vrije fantasie van de solist over een statisch akkoord in het orkest. Dan volgt een allegro moderato in mineur, met kleine motieven die geleidelijk worden herhaald en uitgewerkt door zowel het orkest als de solist.2 OCEAN DREAMHierin wordt een citaat van Sparke’s werk Music for Battle Creek naar voren gebracht, met een vloeiende, langzame melodie die van oorsprong werd geschreven met het spel van Steven Mead in gedachten.3 BLUE HEARTNaar een suggestie van Steven Mead zelf is dit deel geschreven in bebopstijl. Het neemt de vorm aan van een jazzwals. De quasi-improvisatorische centrale passage omvat een vraag-en-antwoordspel voor de solist en het hoge hout.Solo: moeilijkheidsgraad 6Diamond Concertois eveneens verkrijgbaar voor euphonium en piano (AMP 374-401) en voor euphonium en brass band (AMP 354-030). Geschrieben für den Musikverein Mörschied, westlich von Frankfurt am Main an der Deutschen Edelsteinstraße gelegen, wurde jeder der drei Sätze von Diamond Concerto nach einem berühmten Diamanten benannt: 1 EARTH STAR ist eher stimmungstechnisch ein Stern. Der Satz beginnt mit einer freien Fantasie des Solisten über einem statischen Akkord des Orchesters. Dieses führt zu einem Allegro Moderato in Moll, in welchem kurze Motive von sowohl Orchester als auch Solist nach und nach wiederholt und entwickelt werden.2 OCEAN DREAM verwendet ein variiertes Zitat aus Music for Battle Creek von Philip Sparke, das ein schmelzende Melodie enthält, die schon im Gedanken an Stevengeschrieben worden war.3 BLUE HEART wurde auf Steven Meads Anregung hin im Bebop-Stil komponiert und weist die Form eines Jazz Waltz auf. Der quasi-improvisatorische Mittelteil enthält eine Passage im Call-and-Response-Muster, die sich zwischen Solist und den hohen Holzbläsern abspielt.Solist: Schwierigkeitsgrad 6Diamond Concerto ist für Euphonium und Klavier erhältlich (AMP 374-401) sowie für Euphonium und Brass Band (AMP 354-030). Diamond Concerto est une œuvre de commande de la formation allemande Musikverein Mörschied, dirigée par le Dr Eric Grandjean, pour un concert avec un invité spécial, le soliste Steven Mead. Ensemble, ils ont créé cette œuvre le 28 avril 2012 au thé tre de la ville d’Idar-Oberstein.C ette commande représente l’un des points culminants d’une amitié de trente années entre le compositeur et le soliste, leur relation ayant donné naissance de nombreux enregistrements et concerts et, maintenant, un concerto. Pendant la composition de cette œuvre, Sparke avait sans cesse l’esprit le son bien particulier de l’euphonium de Steven Mead, et il a employé librement lavariété de styles que ce virtuose mondialement connu a adoptés au cours de sa brillante carrière de soliste.Le village de Mörschied se trouve l’ouest de Francfort-sur-le-Main, dans la région surnommée Route allemande des pierres précieuses, célèbre pour son industrie de la joaillerie. C’est pourquoi le compositeur a décidé de saluer cette province en intitulant son œuvre Diamond Concerto. Les trois mouvements sont chacun nommés d’après un diamant célèbre :1 EARTH STARDe caractère plutôt sérieux, ce mouvement débute avec une fantaisie libre pour le soliste sur un accord statique de l’orchestre. Vient ensuite un Allegro Moderato en mode mineur où de courts motifs sont progressivement répétés et développés par l’orchestre et le soliste.2 OCEAN DREAML’on pourra entendre ici une variante d’un extrait de Music for Battle Creek, incluant une mélodie lente et émouvante, que le compositeur écrivit alors dans l’optique d’une future interprétation réalisée par Steven Mead.3 BLUE HEARTSuivant l’idée de Steven Mead, ce mouvement est écrit dans un style de be-bop et prend la forme d’une valse jazzy. La partie centrale, quasi-improvisée, comprend un passage d’appel et réponse entre le soliste et les bois.Soliste: Difficulté 6Diamond Concerto est aussi disponible pour euphonium et piano (AMP 374-401) et euphonium et brass.
SKU: HL.44011228
UPC: 884088876845. 9.0x12.0x1.477 inches. English-German-French-Dut ch.
Diamond Concerto was commissioned by Musikverein Morschied from Germany - Dr. Eric Grandjean, conductor - for a special concert featuring Steven Mead as guest soloist. Together they gave the world premiere on 28th April 2012 in the town theatre of Idar-Oberstein.The commission is a highlight in the 30-year friendship between composer and soloist, which has included many mutual CD projects and concerts and, now, a concerto. Sparke had Steven Mead's special euphonium sound in his head throughout the composition process and made free use of the variety of styles which the world-renowned virtuoso has made his own during his highly successful solo career.The village ofMorschied lies to the west of Frankfurt am Main in the area known as the German Road of Precious Stones, which is famous for its thriving gem industry. Because of this it was decided to give the commission a local connection by choosing the title, Diamond Concerto. Each of the three movements is named after a famous diamond:1 EARTH STARis rather stern in mood, opening with a free fantasy for the soloist over a static chord from the band. This leads to an Allegro Moderato in minor mode where small motives are gradually repeated and developed by both band and soloist.2 OCEAN DREAMuses a varied quote from the composer's Music for Battle Creek, including a melting slow melody that was originally written with Steven Mead in mind.3 BLUE HEARTwas written, at Steven Mead's suggestion, in bebop style and takes the form of a jazz waltz. The quasi-improvisatory central section features a call-and-response passage for the soloist and upper woodwinds.Soloist: Difficulty 6Diamond Concerto is available for euphonium and piano (AMP 374-401) as well as for euphonium and brass band (AMP 354-030). Diamond Concerto is geschreven in opdracht van de Duitse Musikverein Morschied - met dirigent Eric Grandjean - voor een speciaal concert met Steven Mead als gastsolist. De wereldpremiere vond plaats op 28 april 2012 in het Stadttheater van Idar-Oberstein.De opdracht vormt een hoogtepunt in de dertig jaar lange vriendschap van de componist en de solist - waarin ze aan vele gezamenlijke cd-projecten en concerten werkten. En nu is er dan dit concert. Sparke heeft het gecomponeerd met Steven Meads geheel eigen euphoniumklank in het achterhoofd. Hij paste daarbij de diverse stijlen toe die de wereldberoemde virtuoos zich heeft eigen gemaakt tijdens zijn succesvollesolocarriere.H et plaatsje Morschied ligt ten westen van Frankfurt am Main, in het gebied dat bekendstaat als de Deutsche Edelsteinstrasse. Het is beroemd vanwege zijn bloeiende edelstenenindustrie. Om het werk een lokaal tintje te geven is een toepasselijke titel gekozen: Diamond Concerto. Elk van de drie delen is genoemd naar een beroemde edelsteen:1 EARTH STARDit deel is tamelijk sober van sfeer. Het opent met een vrije fantasie van de solist over een statisch akkoord in het orkest. Dan volgt een allegro moderato in mineur, met kleine motieven die geleidelijk worden herhaald en uitgewerkt door zowel het orkest als de solist.2 OCEAN DREAMHierin wordt een citaat van Sparke's werk Music for Battle Creek naar voren gebracht, met een vloeiende, langzame melodie die van oorsprong werd geschreven met het spel van Steven Mead in gedachten.3 BLUE HEARTNaar een suggestie van Steven Mead zelf is dit deel geschreven in bebopstijl. Het neemt de vorm aan van een jazzwals. De quasi-improvisatorische centrale passage omvat een vraag-en-antwoordspel voor de solist en het hoge hout.Solo: moeilijkheidsgraad 6Diamond Concertois eveneens verkrijgbaar voor euphonium en piano (AMP 374-401) en voor euphonium en brass band (AMP 354-030). Geschrieben fur den Musikverein Morschied, westlich von Frankfurt am Main an der Deutschen Edelsteinstrasse gelegen, wurde jeder der drei Satze von Diamond Concerto nach einem beruhmten Diamanten benannt: 1 EARTH STAR ist eher stimmungstechnisch ein Stern. Der Satz beginnt mit einer freien Fantasie des Solisten uber einem statischen Akkord des Orchesters. Dieses fuhrt zu einem Allegro Moderato in Moll, in welchem kurze Motive von sowohl Orchester als auch Solist nach und nach wiederholt und entwickelt werden.2 OCEAN DREAM verwendet ein variiertes Zitat aus Music for Battle Creek von Philip Sparke, das ein schmelzende Melodie enthalt, die schon im Gedanken an Stevengeschrieben worden war.3 BLUE HEART wurde auf Steven Meads Anregung hin im Bebop-Stil komponiert und weist die Form eines Jazz Waltz auf. Der quasi-improvisatorische Mittelteil enthalt eine Passage im Call-and-Response-Muster, die sich zwischen Solist und den hohen Holzblasern abspielt.Solist: Schwierigkeitsgrad 6Diamond Concerto ist fur Euphonium und Klavier erhaltlich (AMP 374-401) sowie fur Euphonium und Brass Band (AMP 354-030). Diamond Concerto est une œuvre de commande de la formation allemande Musikverein Morschied, dirigee par le Dr Eric Grandjean, pour un concert avec un invite special, le soliste Steven Mead. Ensemble, ils ont cree cette œuvre le 28 avril 2012 au theatre de la ville d'Idar-Oberstein.Cette commande represente l'un des points culminants d'une amitie de trente annees entre le compositeur et le soliste, leur relation ayant donne naissance a de nombreux enregistrements et concerts et, maintenant, a un concerto. Pendant la composition de cette œuvre, Sparke avait sans cesse a l'esprit le son bien particulier de l'euphonium de Steven Mead, et il a employe librement lavariete de styles que ce virtuose mondialement connu a adoptes au cours de sa brillante carriere de soliste.Le village de Morschied se trouve a l'ouest de Francfort-sur-le-Main, dans la region surnommee Route allemande des pierres precieuses, celebre pour son industrie de la joaillerie. C'est pourquoi le compositeur a decide de saluer cette province en intitulant son œuvre Diamond Concerto. Les trois mouvements sont chacun nommes d'apres un diamant celebre :1 EARTH STARDe caractere plutot serieux, ce mouvement debute avec une fantaisie libre pour le soliste sur un accord statique de l'orchestre. Vient ensuite un Allegro Moderato en mode mineur ou de courts motifs sont progressivement repetes et developpes par l'orchestre et le soliste.2 OCEAN DREAML'on pourra entendre ici une variante d'un extrait de Music for Battle Creek, incluant une melodie lente et emouvante, que le compositeur ecrivit alors dans l'optique d'une future interpretation realisee par Steven Mead.3 BLUE HEARTSuivant l'idee de Steven Mead, ce mouvement est ecrit dans un style de be-bop et prend la forme d'une valse jazzy. La partie centrale, quasi-improvisee, comprend un passage d'appel et reponse entre le soliste et les bois.Soliste: Difficulte 6Diamond Concerto est aussi disponible pour euphonium et piano (AMP 374-401) et euphonium et brass.
SKU: HL.44011229
UPC: 884088876852. 9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
SKU: HL.14021527
Francais.
A collection of simplified versions of J.S.Bach's original compositions arranged for solo piano. The succession of pieces do not correspond to an increasing technical level but offers the discovery of the author's musical repertoire. The accompanying CD (CD audio and CD-rom) allows the pianist to listen to each composition and hear the interpretation suggested. Suitable for pianists grades 3-5 standard. (CD-rom is compatible for PC and Mac).
SKU: LM.26614
ISBN 9790230966146.
Gavo tte No. 1, Bourree No. 1, Menuet No. 1, Menuet No. 2 (1e suite en Do Majeur) - Menuet, Rondeau (2e suite en Si mineur) - Gavotte No. 1 et No. 2 (3e suite en Re Majeur) - Menuet (1e concerto brandebourgeois).
SKU: BT.ALHE33342
French.
Daniel Steibelt: Solo No.1, from Concerto No.2 in E minor (Piano solo).
SKU: BT.ALHE33343
Daniel Steibelt: Solo No.1, from Concerto No.7 in E minor (Piano solo).
SKU: HL.14040508
Concerto en Sol Mineur, No. 2. 2 Piano/4 Hands.
SKU: BT.BMP8095417
A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrischeÜber den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.
SKU: BT.BMP8091417
SKU: BT.SLB-02032701
230 X 305 inches. French-English-Italian. p>
Henri Casadesus was passionate about early instruments, as we know from a number of photographs showing him with viola d’amore, the subject of a manual he wrote entitled Tecnique de la viole d’amour. The Concerto en Ut mineur was first published in 1947 by Mica Salabert. The first edition gives the so-called “original†part for solo violocello together with the score which, according to the preface, has been adapted for viola or cello or violin by Casadesus. However, stylistic analysis of the piece, together with some musicological research carried out after the appearance of the first edition reveals that the “original†version for violoncello, on which the adaptation was supposed to be based, cannot be attributed to Johann Christian Bach, but is rather a work imitating his style written two centuries later. In spite of this, Concerto en Ut mineur encountered considerable success and continues to be studied and performed by both violinists and violoncellists today.Henri Gustave Casadesus nourrissait une profonde passion pour les instruments anciens, qu’illustrent notamment plusieurs photographies qui le représentent avec la viole d’amour, un instrument pour lequel il écrivit le traité Technique de la viole d’amour. Le Concerto en ut mineur fut publié pour la première fois en 1947 par Mica Salabert. Dans la première édition imprimée du Concerto en ut mineur, la partie du violoncelle soliste était qualifiée d’« originale » tandis que la partition, d’après la préface citée, est la version d’Henri Casadesus, réadaptée pour alto, violon ou violoncelle. Toutefois, d’après l’analyse du style de la pièce et des recherches musicologiques successives jamais contestées du reste par la famille Casadesus il apparaît que la version « originale » pour violoncelle, de laquelle découlerait l’adaptation, n’est pas attribuable non plus Johann Christian Bach, mais aurait été composée selon sa manière deux siècles après. En dépit de cela, ce concerto a connu une bonne fortune et est encore étudié et interprété aujourd’hui par les altistes et les violoncellistes.
SKU: LM.26464
ISBN 9790230964647.
BEET HOVEN : Concerto pour piano n. 3 (3e mvt) - Symphonie n. 1 (2e mvt) - Symphonie n. 5 (3e mvt) - Symphonie n. 6, Pastorale (3e mvt) - Symphonie n. 7 (2e mvt) - BERLIOZ : La Damnation de Faust (Marche hongroise) - Les Francs-Juges (ouverture) - Symphonie fantastique (3e mvt) - BORODINE : Le Prince Igor (ouverture) - BRAHMS : Ouverture pour une fete academique - Symphonie n. 1 (4e mvt) - Symphonie n. 2 (3e mvt) - Symphonie n. 3 (2e mvt) - CHABRIER : Espana - DELIBES : Coppelia (Mazurka) - DELIUS : Brigg Fair - DVORAK : Danses slaves Op.46 n. 1 - Symphonie n. 1 (1er mvt) - Symphonie n. 8 (3e mvt) - FRANCK : Symphonie en re mineur (1er mvt) - HAYDN : Symphonie n. 94 (2e, 3e mvt) - Symphonie n. 100 (2e mvt) - Symphonie n. 103 (2e mvt) - MENDELSSOHN : Concerto pour violon Op.64 (1er mvt) - Ruy Blas (ouverture) - Symphonie n. 3 (1er, 4e mvt) - MOUSSORGSKI : Une nuit sur le Mont Chauve - MOZART : Concerto pour clarinette (2e mvt) - Concerto pour flute et harpe (3e mvt) - Concerto pour piano n. 20 (3e mvt) - NICOLAI : Les Joyeuses Commeres de Windsor (ouverture) - ROSSINI : La Pie voleuse (ouverture) - SAINT-SAENS : Carnaval des animaux (Aquarium) - SCHUBERT : Rosamunde (ouverture) - Symphonie n. 5 (1er mvt) - Symphonie n. 7 (3e, 4e mvt) - Symphonie n. 8 (1er mvt) - SCHUMANN : Concerto pour piano Op.54 (1er mvt) - Symphonie n. 2 (4e mvt) - Symphonie n. 3 (3e mvt) - SMETANA : Ma patrie (Vlatva) - STRAUSS : Le Beau Danube bleu Op.314 n. 2 et n. 5 - Valse de l'Empereur n. 1 - TCHAIKOVSKY : Casse-Noisette (ouverture) - Symphonie n. 2 (4e mvt) - Symphonie n. 4 (2e mvt) - Symphonie n. 5 (2e, 3e, 4e mvt) - VERDI : La Force du destin (ouverture) - WALDTEUFEL : Valse Les Patineurs.
SKU: LM.26465
ISBN 9790230964654.
BACH : Concerto Brandebourgeois n. 2 (1er mvt) - BBEETHOVEN : Concerto pour piano n. 1 (3e mvt) - Marche turque des Ruines d'Athenes - Symphonie n. 6 (1er mvt) - Symphonie n. 7 (3e mvt) - BERLIOZ : Les Francs-Juges (ouverture) - Symphonie fantastique (La Marche a l'echafaud) - BIZET : Carmen (Prelude) - L'Arlesienne (Carillon et Suite) - BRAHMS : Ouverture pour une fete academique - Variations sur un theme de Haydn (Final) - CHABRIER : Espana (Rapsodie) - DEBUSSY : Nocturne (Nuages) - DVORAK : Danses slaves Op.46 n. 1 - Symphonie n. 8 (2e, 4e mvt) - Symphonie n. 9 (2e, 3e mvt) - Variation symphonique n. 3 - ELGAR : Enigma variations (n. 1 et final) - FRANCK : Symphonie en re mineur (3e mvt) - GRIEG : Concerto pour piano Op.16 (1er, 3e mvt) - HAYDN : Symphonie n. 94 (3e, 4e mvt) - Symphonie n. 101 (2e mvt) - HOLST : Les Planetes (Jupiter) - LISZT : Rapsodie hongroise - MENDELSSOHN : Les Hebrides (ouverture) - Songe d'une nuit d'ete (Marche nuptiale) - MOZARTt : Concerto pour piano n. 21 (2e mvt) - Symphonie n. 40 (3e mvt) - NICOLAI : Les Joyeuses Commeres de Windsor (ouverture) - RIMSKY-KORSAKOV : Cappriccio espagnol (2e mvt) - Sheherazade (3e mvt, Le Prince) - ROSSINI : Le Barbier de Seville (ouverture) - Guillaume Tell (ouverture) - L'Italienne a Alger - SCHUBERT : Symphonie n. 5 (2e, 4e mvt) - Symphonie n. 8 (1er, 2e mvt) - SCHUMANN : Concerto pour piano Op.54 (3e mvt) - SMETANA : La Fiancee vendue (ouverture) - SUPPE : Cavalerie legere (ouverture) - TCHAIKOVSKY : Casse-Noisette (Danse russe, Valse des fleurs) - Ouverture 1812 Op.49 - Symphonie n. 2 (2e mvt) - Symphonie n. 5 (1er mvt) - Symphonie n. 6 (2e, 3e mvt) - WAGNER : Le Vaisseau fantome (ouverture) - WEBER : Oberon (ouverture).
SKU: HL.50603847
ISBN 9781705149980. UPC: 196288016700. 9.0x12.0x0.144 inches.
Henri Casadesus was passionate about early instruments, as we know from a number of photographs showing him with viola d'amore, the subject of a manual he wrote entitled Tecnique de la viole d'amour. The Concerto en Ut mineur was first published in 1947 by Mica Salabert. The first edition gives the so-called “original†part for solo violocello together with the score which, according to the preface, has been adapted for viola or cello or violin by Casadesus. However, stylistic analysis of the piece, together with some musicological research carried out after the appearance of the first edition reveals that the “original†version for violoncello, onwhich the adaptation was supposed to be based, cannot be attributed to Johann Christian Bach, but is rather a work imitating his style written two centuries later. In spite of this, Concerto en Ut mineur encountered considerable success and continues to be studied and performed by both violinists and violoncellists today.
SKU: BT.AMP-513-010
English-German-French- Dutch.
Pulcinell a was commissioned by the Taiwanese euphonium player Tzu-Hsiang Lin. Lin is a renowned soloist and teacher and a Besson Euphonium Artist. He teaches euphonium at Taipei National University of the Arts, National Taiwan University of Arts, Shih Chien University and National Kaohsiung Normal University. Lin gave the premiere of Pulcinella in both its concert band and brass band versions in January 2021. Pulcinella continues Sparke’s series of euphonium solos named after characters of the Italian commedia dell’arte and opens with a long and expressive minor melody for the soloist over a brooding accompaniment. This is taken up briefly by the full band and is extended by the soloist after a change of key. A cadenza, accompanied by fragments of the main melody leads to a complete change of mood, tempo and tonality, introducing a Vivo section starting with a perky syncopated tune for the soloist. The band then uses elements of this new tune to introduce a change of key, where the soloist introduces a more lyrical second subject over a pulsing accompaniment. The band then takes this up and changes key to reintroduce the original Vivo melody, which leads to a short and acrobatic coda to bring the work to a spectacular close. Pulcinella werd geschreven in opdracht van de Taiwanese eufoniumspeler Tzu-Hsiang Lin. Lin is een gerenommeerd solist en leraar en een Besson Euphonium Artist. Hij geeft eufoniumles aan de Taipei National University of the Arts, de National Taiwan University of Arts, de Shih Chien University en de National Kaohsiung Normal University. In januari 2021 bracht Lin de première van Pulcinella in zowel de versie voor harmonieorkest als die voor brassband. Pulcinella is een vervolg binnen Sparkes serie eufoniumsolo’s waarin personages uit de Italiaanse commedia dell’arte de hoofdrol spelen. Het werk opent met een lange, expressieve mineurmelodie voor de solist, boven een sonore begeleiding. Deze wordt kortstondig door het complete orkest overgenomen en dan na een modulatie door de solist verder uitgewerkt. Een cadens, begeleid door fragmenten van de hoofdmelodie, mondt uit in een totaal andere sfeer, tempo en tonaliteit, met de introductie van een Vivo-gedeelte dat begint met een pittige, gesyncopeerde passage voor de solist. Het orkest gebruikt elementen hieruit om een nieuwe modulatie in te voeren, waarbij de solist een lyrischer tweede thema boven een pulserende begeleiding introduceert. Het orkest neemt dit dan over en verandert van toonsoort om naar de originele Vivo-melodie terug te keren, die naar een korte, acrobatische coda leidt en het werk op spectaculaire wijze afsluit. Pulcinella wurde von dem taiwanesischen Euphoniumspieler Tzu-Hsiang Lin in Auftrag gegeben, einem bekannten Solisten, Lehrer und Besson Euphonium Artist“. Er unterrichtet Euphonium an der Taipei National University of the Arts, der National Taiwan University of Arts, der Shih Chien University und an der National Kaohsiung Normal University. Tzu-Hsiang Lin spielte im Januar 2021 die Uraufführungen von Pulcinella, sowohl die Version mit Blasorchesterbegleitung als auch die mit Brass-Band-Begleitung. Mit Pulcinella setzt sich Philip Sparkes Serie mit Stücken für Euphonium solo fort, die nach Charakteren der italienischen Commedia dell’Arte benannt sind. Das Werk beginnt mit einer langen und ausdrucksvollen Melodie des Solisten in Moll über einer düsteren Begleitung. Die Melodie wird vom gesamten Blasorchester kurz übernommen und durch den Solisten nach einem Tonartwechsel erweitert. Eine Kadenz, begleitet von Fragmenten der Hauptmelodie, führt zu einer kompletten Veränderung von Stimmung, Tempo und Tonalität und leitet einen Vivo-Abschnitt ein, der mit einer munteren synkopierten Melodie des Solisten beginnt. Das Blasorchester greift Elemente der neuen Melodie auf, um einen Tonartwechsel einzuführen, wobei der Solist ein lyrischeres zweites Thema über einer pulsierenden Begleitung vorstellt. Das Blasorchester greift dieses wiederum auf, wechselt die Tonart und übernimmt erneut die ursprüngliche Vivo-Melodie. Eine kurze und technisch anspruchsvolle Coda leitet in einen fulminanten Schluss über. Pulcinella est une commande du joueur d’euphonium taiwanais Tzu-Hsiang Lin. Lin est un soliste et professeur renommé ainsi qu’un « Besson Euphonium Artist ». Il enseigne l’Université nationale des arts de Taipei, l’Université nationale des arts de Taiwan, l’Université de Shih Chien et École normale nationale de Kaohsiung. Lin a créé Pulcinella dans ses deux versions pour harmonie et pour brass band en janvier 2021. Avec , Sparke élargit sa série de solos pour euphonium nommés d’après des personnages de la commedia dell’arte italienne. La pièce débute avec une longue mélodie expressive en mineur pour le soliste sur un accompagnement sombre. Cette mélodie est reprise brièvement par l’orchestre entier et prolongée par le soliste après un changement de tonalité. Accompagnée par des fragments de la mélodie principale, une cadence mène un changement total de climat, de tempo et de tonalité, introduisant une section Vivo qui débute avec un air syncopé enjoué pour l’euphonium. L’orchestre emploie alors des éléments de cet nouvelle mélodie pour mener un changement de tonalité où le soliste introduit un second sujet plus lyrique sur un accompagnement entraînant. L’orchestre reprend ce thème et change de tonalité pour réintroduire la mélodie Vivo d’origine, qui mène une courte coda acrobatique avant une conclusion spectaculaire.
SKU: BT.AMP-513-140
SKU: BA.BA10303-01
ISBN 9790006559503. 33 x 26 cm inches. Key: C minor. Preface: Michael Stegemann.
The third symphony by Camille Saint-Saens, known as the Organ Symphony, is the first publication in a complete historical-critical edition of the French composer's instrumental works.I gave everything I was able to give in this work. [...] What I have done here I will never be able to do again.Camille Saint-Saens was rightly proud of his third Symphony in C minor Op.78, dedicated to the memory of Franz Liszt. Called theOrgan Symphonybecause of its novel scoring, the work was a commission from the Philharmonic Society in London, as was Beethoven's Ninth, and was premiered there on 19 May 1886. The first performance in Paris followed on 9 January 1887 and confirmed the composer's reputation asprobably the most significant, and certainly the most independent French symphonistof his time, as Ludwig Finscher wrote in MGG. In fact the work remains the only one in the history of that genre in France to the present day, composed a good half century after the Symphonie fantastique by Hector Berlioz and a good half century before Olivier Messiaen's Turangalila Symphonie.You would think that such a famous, much-performed and much recorded opus could not hold any more secrets, but far from it: in the first historical-critical edition of the Symphony, numerous inconsistencies and mistakes in the Durand edition in general use until now, have been uncovered and corrected. An examination and evaluation of the sources ranged from two early sketches, now preserved in Paris and Washington (in which the Symphony was still in B minor!) via the autograph manuscript and a set of proofs corrected by Saint-Saens himself, to the first and subsequent editions of the full score and parts. The versions for piano duet (by Leon Roques) and for two pianos (by the composer himself) were also consulted. Further crucial information was finally found in his extensive correspondence, encompassing thousands of previously unpublished letters. The discoveries made in producing this edition include the fact that at its London premiere, the Symphony probably looked quite different from its present appearance ...No less exciting than the work itself is the history of its composition and reception, which are described in an extensive foreword. With his Symphony, Saint-Saens entered right into the dispute which divided French musical life into pro and contra Wagner in the 1880s and 1890s. At the same time, the work succeeded in preserving the balance between tradition and modernism in masterly fashion, as a contemporary critic stated:The C minor Symphony by Saint-Saens creates a bridge from the past into the future, from immortal richness to progress, from ideas to their implementation.On 19 March 1886 Saint-Saens wrote to the London Philharmonic Society, which commissioned the work:Work on the symphony is in full swing. But I warn you, it will be terrible. Here is the precise instrumentation: 3 flutes / 2 oboes / 1 cor anglais / 2 clarinets / 1 bass clarinet / 2 bassoons / 1 contrabassoon / 2 natural horns / [3 trumpets / Saint-Saens had forgotten these in his listing.] 2 chromatic horns / 3 trombones / 1 tuba / 3 timpani / organ / 1 piano duet and the strings, of course. Fortunately, there are no harps. Unfortunately it will be difficult. I am doing what I can to mitigate the difficulties.As in my 4th Concerto [for piano] and my [1st] Violin Sonata [in D minor Op.75] at first glance there appear to be just two parts: the first Allegro and the Adagio, the Scherzo and the Finale, each attacca. This fiendish symphony has crept up by a semitone; it did not want to stay in B minor, and is now in C minor.It would be a pleasure for me to conduct this symphony. Whether it would be a pleasure for others to hear it? That is the question. It is you who wanted it, I wash my hands of it. I will bring the orchestral parts carefully corrected with me, and if anyone wants to give me a nice rehearsal for the symphony after the full rehearsal, everything will be fine.When Saint-Saens hit upon the idea of adding an organ and a piano to the usual orchestral scoring is not known. The idea of adding an organ part to a secular orchestral work intended for the concert hall was thoroughly novel - and not without controversy. On the other hand, Franz Liszt, whose music Saint-Saens' Symphony is so close to, had already demonstrated that the organ could easily be an orchestral instrument in his symphonic poem Hunnenschlacht (1856/57). There was also a model for the piano duet part which Saint-Saens knew and may possibly have used quite consciously as an exemplar: theFantaisie sur la Tempetefrom the lyrical monodrama Lelio, ou le retour a la Vie op. 14bis (1831) by Berlioz. The name of the organist at the premiere ist unknown, as, incidentally, was also the case with many of the later performances; the organ part is indeed not soloistic, but should be understood as part of the orchestral texture.In fact the subsequent success of the symphony seems to have represented a kind of breakthrough for the composer, who was then over 50 years of age.My dear composer of a famous symphony, wrote Saint-Saens' friend and pupil Gabriel Faure:You will never be able to imagine what a pleasure I had last Sunday [at the second performance on 16 January 1887]! And I had the score and did not miss a single note of this Symphony, which will endure much longer than we two, even if we were to join together our two lifespans!
About Barenreiter Urtext
What can I expect from a Barenreiter Urtext edition?< /p> MUSICOLOGICA LLY SOUND - A reliable musical text based on all available sources - A description of the sources - Information on the genesis and history of the work - Valuable notes on performance practice - Includes an introduction with critical commentary explaining source discrepancies and editorial decisions ... AND PRACTICAL - Page-turns, fold-out pages, and cues where you need them - A well-presented layout and a user-friendly format - Excellent print quality - Superior paper and binding
What can I expect from a Barenreiter Urtext edition?< /p>
MUSICOLOGICA LLY SOUND - A reliable musical text based on all available sources - A description of the sources - Information on the genesis and history of the work - Valuable notes on performance practice - Includes an introduction with critical commentary explaining source discrepancies and editorial decisions ... AND PRACTICAL - Page-turns, fold-out pages, and cues where you need them - A well-presented layout and a user-friendly format - Excellent print quality - Superior paper and binding
SKU: RM.HAEN01939-BA
ISBN 9790231019391.
SKU: RM.HAEN01939-CO