/ Flûte
SKU: BO.B.3726
Written in 2001, this work was conceived by the need to enlarge the repertoire of works for solo cello, an important goal since the repertoire of such works is limited. Most cellists are limited to performances of such well-known solo works as the Suites of Bach, written almost 300 years ago, as well as other classics of the genre by Max Reger, Zoltan Kodaly, Benjamin Britten, Gaspar Cassado, Enric Casals, etc.The intention of the Suite Exotique is to revolutionize the concept of the Baroque suite by transforming the suite into a collection of modern dances, which are both contemporary and widely recognized today. Thus, the dances of the Baroque suite, such as Allemande, Courante, Sarabande are substituted for the Tango, Milonga, Blues in such a way that the traditional formal structure of six movements of Baroque dances is modernized by rhythms and contemporary styles which coexist in the Modern world, but are separate from and do not pertain to those works which are normally considered to belong to the realm of cultured music.Apart from the fusion represented by the mixture of a Baroque genre with modern, urban musical language found in this work, the subtitle exotica is appropriate due to the originality of writing such a work for cello solo. This work allows the interpreter to explore and take full advantage of their technical, artistic and expressive abilities.This work establishes a total symbiosis between the instrument and the evolutionary transformation of its musical language which in turn creates a style adapted to the expressive requirements of the work itself. The specific techniques and qualities of the cello are placed in service of the required style and concept of each movement of the Suite. At the same time those stylistic characteristics are transformed and adapted to the particular characteristics of the cello and taking full advantage of the instruments polyphonic, sonic, aesthetic qualities as well as its timbre.The Suite Exotique was premiered in August, 2003 during the International Music Festival of Ibiza by the Russian cellist Svetlana Tovstukha.
SKU: HL.14078884
SKU: RM.AZ1066
ISBN 9790231070668.
SKU: ML.013780090
The Spanish war galleon with 64 cannons, built in Cuba between 1770 and 1771 for an English shipowner in the service of the King of Spain left Peru for Cadiz in 1784 with a huge cargo of copper, gold, silver and other valuables on board. There were also more than 400 people on board, including passengers, crew and Inca prisoners after a revolt. The Atlantic crossing went smoothly, passing Portugal to take advantage of favourable winds. The shipwreck off Peniche was the result of human error, apparently due to French maps with dramatic errors in the position of the islands of Berlengas and neighbouring islets. On 2 February 1786, the sea was calm and the night clear, but they hit the rock formation Papoa and the hull immediately broke in two. The bottom sank quickly, while the deck remained afloat for some time. 128 people lost their lives, including many Indians who were trapped in the basement. This shipwreck is considered one of the most important in maritime history.What the composer wants to convey, and what can be felt as one listens, is first of all the sound of power, of hope, of the glory of conquest, of the splendour of wealth. This is followed by the perception of the maritime environment, the harmony with the softness of the ocean, the gliding of the hull in the foam of the sea on sunny, blue days. But along with this tranquillity, you soon hear a rhythmic chain that makes you feel a representation of the hustle and bustle, of the busy crew, of the hard work of a sailor, of the desperation of an exotic people imprisoned in a dark, damp cellar. A distinct rhythm that reminds us of the salero of Andalusia, with its Arab influences and its people, the soothing of the resignation of others who are forced to submit. Then we clearly hear a crescendo that makes us imagine the agony of the collision that precedes the shipwreck. The breaking of the hull, the water flooding everything, the despair, the clash of bodies on the rocks, the tragedy to come. Before the grand finale, in which the return of musical softness reminds us that the story is over. The supremacy of nature over human greed. The waves, though gentle, sweep the wreckage, the lives and the treasures of the New World to the bottom of the sea.Het Spaans oorlogsgaljoen met 64 kanonnen, gebouwd in Cuba tussen 1770 en 1771 voor een Engelse reder in dienst van de koning van Spanje vertrok in 1784 vanuit Peru naar Cádiz met een enorme lading koper, goud, zilver en andere kostbaarheden aan boord. Er waren ook meer dan 400 mensen aan boord, waaronder passagiers, bemanning en Inca gevangenen na een opstand. De oversteek van de Atlantische Oceaan verliep vlot, waarbij Portugal werd gepasseerd om te profiteren van gunstige winden. De schipbreuk bij Peniche was het resultaat van een menselijke fout, blijkbaar te wijten aan Franse kaarten met dramatische fouten in de positie van de eilanden Berlengas en naburige eilandjes. Op 2 februari 1786 was de zee kalm en de nacht helder, maar ze raakten de rotsformatie Papoa en de romp brak onmiddellijk in tweeën. De bodem zonk snel, terwijl het dek nog enige tijd bleef drijven. 128 mensen verloren het leven, waaronder veel indianen die vastzaten in de kelder. Dit scheepswrak wordt beschouwd als een van de belangrijkste in de maritieme geschiedenis.Wat de componist wil overbrengen, en wat men kan voelen als men luistert, is allereerst het geluid van macht, van hoop, van de glorie van verovering, van de pracht van rijkdom. Dit wordt gevolgd door de perceptie van de maritieme omgeving, de harmonie met de zachtheid van de oceaan, het glijden van de romp in het schuim van de zee op zonnige, blauwe dagen. Maar samen met deze rust hoor je al snel een ritmische ketting die je een voorstelling geeft van de drukte, van de drukke bemanning, van het harde werk van een zeeman, van de wanhoop van een exotisch volk dat gevangen zit in een donkere, vochtige kelder. Een duidelijk ritme dat ons doet denken aan de salero van Andalusië, met zijn Arabische invloeden en zijn mensen, het sussen van de berusting van anderen die gedwongen worden zich te onderwerpen. Dan horen we duidelijk een crescendo dat ons de lijdensweg doet voorstellen van de aanvaring die voorafgaat aan de schipbreuk. Het breken van de romp, het water dat alles overspoelt, de wanhoop, het botsen van lichamen op de rotsen, de tragedie die komen gaat. Vóór de grote finale, waarin de terugkeer van de muzikale zachtheid ons eraan herinnert dat het verhaal voorbij is. De overmacht van de natuur over de hebzucht van de mens. De golven, hoewel zacht, vegen het wrak, de levens en de schatten van de Nieuwe Wereld naar de bodem van de zee.Le galion de guerre espagnol de 64 canons, construit à Cuba entre 1770 et 1771 pour un armateur anglais au service du roi d'Espagne, a quitté le Pérou pour Cadix en 1784 avec à son bord une énorme cargaison de cuivre, d'or, d'argent et d'autres objets de valeur. Il y avait également plus de 400 personnes à bord, dont des passagers, des membres d'équipage et des prisonniers incas à la suite d'une révolte. La traversée de l'Atlantique s'est déroulée sans encombre, en passant par le Portugal pour profiter des vents favorables. Le naufrage au large de Peniche est le résultat d'une erreur humaine, apparemment due à des cartes françaises comportant des erreurs dramatiques dans la position des îles de Berlengas et des îlots voisins. Le 2 février 1786, alors que la mer est calme et la nuit claire, le navire heurte la formation rocheuse de Papoa et la coque se brise immédiatement en deux. Le fond coule rapidement, tandis que le pont reste à flot pendant un certain temps. 128 personnes ont perdu la vie, dont de nombreux Indiens qui étaient coincés dans les sous-sols. Ce naufrage est considéré comme l'un des plus importants de l'histoire maritime.Ce que le compositeur veut transmettre, et ce que l'on ressent à l'écoute, c'est d'abord le son de la puissance, de l'espoir, de la gloire de la conquête, de la splendeur de la richesse. C'est ensuite la perception de l'environnement maritime, l'harmonie avec la douceur de l'océan, le glissement de la coque dans l'écume de la mer par des journées bleues et ensoleillées. Mais à côté de cette tranquillité, on entend bientôt une chaîne rythmique qui nous fait ressentir une représentation de l'agitation, de l'équipage affairé, du dur labeur d'un marin, du désespoir d'un peuple exotique emprisonné dans une cave sombre et humide. Un rythme distinct qui nous rappelle le salero d'Andalousie, avec ses influences arabes et son peuple, l'apaisement de la résignation des autres qui sont obligés de se soumettre. Puis on entend clairement un crescendo qui nous fait imaginer l'agonie de la collision qui précède le naufrage. La rupture de la coque, l'eau qui envahit tout, le désespoir, le choc des corps sur les rochers, la tragédie à venir. Avant le grand final, où le retour de la douceur musicale nous rappelle que l'histoire est terminée. La suprématie de la nature sur la cupidité humaine. Les vagues, bien que douces, emportent les épaves, les vies et les trésors du Nouveau Monde au fond de la mer.Die spanische Kriegsgaleone mit 64 Kanonen, die zwischen 1770 und 1771 auf Kuba für einen englischen Reeder im Dienste des spanischen Königs gebaut wurde, verließ Peru 1784 in Richtung Cádiz mit einer riesigen Ladung Kupfer, Gold, Silber und anderen Wertgegenständen an Bord. An Bord befanden sich auch mehr als 400 Menschen, darunter Passagiere, Besatzungsmitglieder und Inka-Gefangene nach einem Aufstand. Die Atlantiküberquerung verlief reibungslos, wobei Portugal passiert wurde, um die günstigen Winde zu nutzen. Der Schiffbruch vor Peniche war das Ergebnis menschlichen Versagens, das offenbar auf französische Karten zurückzuführen war, die in Bezug auf die Position der Inseln Berlengas und der benachbarten Eilande dramatische Fehler enthielten. Am 2. Februar 1786 stießen sie bei ruhiger See und klarer Nacht auf die Felsformation Papoa und der Rumpf brach sofort entzwei. Der Boden sank schnell, während das Deck noch einige Zeit über Wasser blieb. 128 Menschen kamen ums Leben, darunter viele Indianer, die im Keller eingeschlossen waren. Dieses Schiffswrack gilt als eines der bedeutendsten Was der Komponist vermitteln will und was man beim Zuhören spürt, ist zunächst der Klang der Macht, der Hoffnung, des Ruhms der Eroberung, des Glanzes des Reichtums. Es folgt die Wahrnehmung der maritimen Umgebung, die Harmonie mit der Sanftheit des Meeres, das Gleiten des Schiffsrumpfes im Schaum des Meeres an sonnigen, blauen Tagen. Doch neben dieser Ruhe hört man bald eine rhythmische Kette, die die Hektik, die geschäftige Mannschaft, die harte Arbeit eines Seemanns, die Verzweiflung eines exotischen Volkes, das in einem dunklen, feuchten Keller gefangen ist, wiedergibt. Ein ausgeprägter Rhythmus, der an den Salero Andalusiens erinnert, mit seinen arabischen Einflüssen und seinen Menschen, der die Resignation der anderen besänftigt, die gezwungen sind, sich zu fügen. Dann hören wir deutlich ein Crescendo, das uns die Qualen des Zusammenstoßes, der dem Schiffbruch vorausgeht, erahnen lässt. Das Zerbrechen des Rumpfes, das Wasser, das alles überflutet, die Verzweiflung, das Aufeinanderprallen der Körper auf den Felsen, die bevorstehende Tragödie. Vor dem großen Finale, in dem die Rückkehr der musikalischen Sanftheit uns daran erinnert, dass die Geschichte zu Ende ist. Die Vorherrschaft der Natur über die menschliche Gier. Die Wellen, so sanft sie auch sein mögen, spülen die Trümmer, das Leben und die Schätze der Neuen Welt auf den Grund des Meeres.
SKU: BU.EBR-A052
ISBN 9790560151243. 8.58 x 12.48 inches.
La collection ANACROUSE offre aux pianistes novices et confirmés un large choix d’œuvres classiques, allant de la Renaissance à l’époque moderne.Proposer tout à la fois des « incontournables » du répertoire classique et des pièces de compositeurs parfois oubliés, toutes d’une valeur pédagogique indéniable, tels sont les objectifs que nous nous sommes fixés. Chaque pièce, vendue à l’unité, a fait l’objet d’un travail éditorial attentif, tant sur le plan de l’établissement du texte musical que de sa gravure, afin de garantir aux musiciens les conditions indispensables aux plaisirs tirés du commerce fréquent de ces œuvres.Les partitions sont proposées sous la forme d’ouvrages traditionnels (feuillets papier), et disponibles également par téléchargement. En janvier 1874, Grieg collabore avec le dramaturge Henrik Ibsen, lui offrant la composition de la musique d'accompagnement de sa pièce de théâtre Peer Gynt. Ayant besoin d'argent, il accepte ce travail qu'il mène avec peine, mais qui doit à son insu assurer une grande partie de sa gloire internationale. L'oeuvre est jouée sous les feux de la rampe à Oslo le 24 février 1876. Sur ses 23 numéros qu'il compose, il en choisit quatre en 1888, pour une première suite d'orchestre, et cinq en 1891 pour une seconde, mais la dernière pièce est vite abandonnée.La danse d'Anitra représente le quatrième de cette pièce. Elle est basée sur un Tempo de mazurka en la mineur à 3/4. Son histoire se déroule en Afrique du Nord. Le héros, Peer Gynt est pris pour un prophète. Il est invité par le roi et la belle Anitra danse pour le séduire.La composition est basée sur le modèle de la danse populaire appelée « Springar ». Envoûtante par son mouvement obsessionnel et raffiné, cette danse nous transporte dans un univers merveilleux, celui du conte de fées musicalement scandinave.Venez respirer le parfum exotique nordique d'une puissante séduction de Peer Gynt en interprétant ce passage célèbre.