Matériel : Conducteur
SKU: AP.32522S
UPC: 038081376653. English.
Spirited indeed, this Ralph Ford original overture provides ample opportunity to showcase every member of your ensemble. Opening with a broad and building fanfare, the work bursts with energy featuring a charismatic rhythmic foundation that sets the stage for several soloist statements. The work builds to a frenzy and develops quietly and reflectively to a dramatic, grandiose conclusion. Diverse and endearing, this is an outstanding choice for concert and contest alike! This title is available in MakeMusic Cloud.
SKU: BT.DHP-1084443-140
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
Washed up on the Phaeacian shore after a shipwreck, Odysseus is introduced to King Alcinous. As he sits in the palace, he tells the Phaeacians of his wanderings since leaving Troy. Odysseus and his men fi rst landed on the island of the Cicones wherethey sacked the city of Ismarus. From there, great storms swept them to the land of the hospitable Lotus Eaters. Then they sailed to the land of the Cyclopes. Odysseus and twelve of his men entered the cave of Polyphemus. After the single-eyed giantmade handfuls of his men into meals, Odysseus fi nally defeated him. He got him drunk and once he had fallen asleep, he and his men stabbed a glowing spike into the Cyclop’s single eye, completely blinding him. They escaped by clinging to the belliesof some sheep. Once aboard, Odysseus taunted the Cyclop by revealing him his true identity. Enraged, Polyphemus hurled rocks at the ship, trying to sink it. After leaving the Cyclopes’ island, they arrived at the home of Aeolus, ruler of the winds.Aeolus off ered Odysseus a bag trapping all the strong winds within except one - the one which would take him straight back to Ithaca. As the ship came within sight of Ithaca, the crewmen, curious about the bag, decided to open it. The winds escapedand stirred up a storm. Odysseus and his crew came to the land of the cannibalistic Laestrygonians, who sank all but one of the ships. The survivors went next to Aeaea, the island of the witch-goddess Circe. Odysseus sent out a scouting party butCirce turned them into pigs. With the help of an antidote the god Hermes had given him, Odysseus managed to overpower the goddess and forced her to change his men back to human form. When it was time for Odysseus to leave, Circe told him to sail tothe realm of the dead to speak with the spirit of the seer Tiresias. One day’s sailing took them to the land of the Cimmerians. There, he performed sacrifi ces to attract the souls of the dead. Tiresias told him what would happen to him next. He thengot to talk with his mother, Anticleia, and met the spirits of Agamemnon, Achilles, Patroclus, Antilochus, Ajax and others. He then saw the souls of the damned Tityos, Tantalus, and Sisyphus. Odysseus soon found himself mobbed by souls. He becamefrightened, ran back to his ship, and sailed away. While back at Aeaea, Circe told him about the dangers he would have to face on his way back home. She advised him to avoid hearing the song of the Sirens; but if he really felt he had to hear, thenhe should be tied to the mast of the ship, which he did. Odysseus then successfully steered his crew past Charybdis (a violent whirlpool) and Scylla (a multiple-headed monster), but Scylla managed to devour six of his men. Finally, Odysseus and hissurviving crew approached the island where the Sun god kept sacred cattle. Odysseus wanted to sail past, but the crewmen persuaded him to let them rest there. Odysseus passed Circe’s counsel on to his men. Once he had fallen asleep, his men impiouslykilled and ate some of the cattle. When the Sun god found out, he asked Zeus to punish them. Shortly after they set sail from the island, Zeus destroyed the ship and all the men died except for Odysseus. After ten days, Odysseus was washed up on theisland of the nymph Calypso.Odysseus, die is aangespoeld op de kust van de Phaeaken, maakt kennis met koning Alcinoüs. In het paleis van de laatstgenoemde vertelt hij wat hij heeft meegemaakt sinds zijn vertrek uit Troje. Odysseus en zijn metgezellen legdeneerst aan op het eiland van de Ciconen, waar ze de stad Ismarus plunderden. Toen ze weer op zee waren, brak een storm los, die ze naar het land van de gastvrije Lotophagen bracht. Daarna zeilden ze naar het eiland van de Cyclopen.Odysseus en twaalf van zijn metgezellen kwamen terecht in de grot van Polyphemus. Deze verslond een aantal van hen, maar werd uiteindelijk door Odysseus verslagen: hij voerde de reus dronken, waarna die in slaap viel. Vervolgensstak hij een gloeiende paal in zijn ene oog om hem blind te maken. Odysseus en zijn mannen ontsnapten uit de grot door ieder onder de buik van een van Polyphemus’ schapen te gaan hangen. Eenmaal weer aan boord riep Odysseusuitdagend naar de cycloop en onthulde zijn naam. Woedend wierp Polyphemus rotsblokken in de richting van het schip in een poging het te laten zinken. Nadat ze het Cyclopeneiland hadden verlaten, arriveerden ze bij Aeolus, heerservan de winden. Aeolus gaf Odysseus een zak met daarin alle krachtige winden behalve één - die hem rechtstreeks terug naar zijn thuisbasis Ithaca zou voeren. Toen het schip Ithaca bijna had bereikt, besloten de metgezellen, die nieuwsgierigwaren naar de inhoud, de zak te openen. De winden ontsnapten en er ontstond een enorme storm. Odysseus en zijn bemanning kwamen terecht in het land van de kannibalistische Laestrygonen, die alle schepen lieten zinken, opéén na. De overlevenden vluchtten naar Aeaea, het eiland van de tovenares Circe, die de metgezellen van Odysseus in zwijnen veranderde. Met de hulp van een tegengif dat hij had gekregen van Hermes, lukte het Odysseus om Circe teNachdem er an die Küste der Phäaker gespült wurde, wird Odysseus dem König Akinoos vorgestellt. In dessen Palast erzählt er den Phäakern von den Fahrten nach seiner Abreise aus Troja. Odysseus und seine Männer landen zunächst auf denKikonen, einer Inselgruppe, wo sie die Stadt Ismaros einnehmen. Von dort aus treiben sie mächtige Stürme zum Land der gastfreundlichen Lotophagen (Lotos-Essern). Dann segeln sie zum Land der Kyklopen (Zyklopen). Odysseus und seine zwölf Mannenbetreten die Höhle von Poloyphem, dem Sohn Poseidons. Nachdem dieser einige der Männer verspeist hat, überwaÃ…Nltigt ihn Odysseus, indem er ihn betrunken macht und dann mit einem glühenden Spieß in dessen einziges Auge sticht und ihn somitblendet. Odysseus und die übrigen Männer fl iehen an den Bäuchen von Schafen hängend. Wieder an Bord, provoziert Odysseus den Zyklopen, indem er ihm seine wahre Identität verrät. Wütend bewirft Polyphem das Schiff mit Steinen undversucht, es zu versenken. Nachdem sie die Insel der Kyklopen verlassen haben, kommen Odysseus und seine Mannen ins Reich von Aiolos, dem Herr der Winde. Aiolos schenkt ihm einen Beutel, in dem alle Winde eingesperrt sind, außer dem, der ihn direktzurück nach Ithaka treiben soll. Als das Schiff in Sichtweite von Ithaka ist, öff nen die neugierigen Seemänner den Windsack. Die Winde entfl iehen und erzeugen einen Sturm. Odysseus und seine Mannschaft verschlägt es ins Land derkannibalischen Laistrygonen, die alle ihre Schiff e, bis auf eines, versenken. Die Ãœberlebenden reisen weiter nach Aiaia, der Insel der Zauberin Kirke. Odysseus sendet einen Spähtrupp aus, der von Kirke aber in Schweine verwandelt wird. Mit Hilfeeines Gegenmittels vom Götterboten Hermes kann Odysseus Kirke überwaÃ…Nltigen und er zwingt sie, seinen Gefährten wieder ihre menschliche Gestalt zurückzugeben. Als er wieder aufbrechen will, rät Kirke ihm, den Seher Teiresias in derUnterwelt aufzusuchen und zu befragen. Eine Tagesreise führt sie dann ins Land der Kimmerer, nahe dem Eingang des Hades. Dort bringt Odysseus Opfer, um die Seelen der Toten anzurufen. Teireisas sagt ihm sein Schicksal voraus. Dann darf Odysseusmit seiner Mutter Antikleia und den Seelen von Agamemnon, Achilles, Patroklos, Antilochus, Ajax und anderen Toten sprechen. Dann sieht er die Seelen der Verdammten Tityos, Tantalos und Sisyphos. Bald wird Odysseus selbst von den Seelen gequält, kehrtvoll Angst zu seinem Schiff zurück und segelt davon. In Aiaia hatte Kirke ihn vor den drohenden Gefahren der Heimreise gewarnt. Sie riet ihm, den Gesang der Sirenen zu vermeiden, wenn er aber unbedingt zuhören müsse, solle er sich an denMast seines Schiff es bindet lassen, was er dann auch tut. Dann führt Odysseus seine Mannschaft erfolgreich durch die Meerenge zwischen Skylla und Charybdis, wobei Skylla jedoch sechs seiner Männer verschlingt. Schließlich erreichen Odysseusund die überlebende Besatzung die Insel, auf der der Sonnengott Helios heiliges Vieh hält. Odysseus will weitersegeln, aber seine Mannschaft überredet ihn zu einer Rast. Odysseus erzählt ihnen von Kirkes Warnung, aber kaum, dass ereingeschlafen ist, töten die Männer in gotteslästerlicher Weise einige Rinder und verspeisen sie. Als Helios dies entdeckt, bittet er Zeus, sie zu bestrafen. Kurz nachdem sie die Segel für die Abreise von der Insel gesetzt haben, zerstört Zeusdas Schiff und alle außer Odysseus sterben. Nach zehn Tagen wird Odysseus an den Strand der Insel der Nymphe Kalypso angespült.U lysse, épuisé par la terrible tempête qu’il a subie, échoue sur le rivage des Phéaciens. Reçu au palais du roi Alcinoos, Ulysse entreprend le récit des épreuves passées depuis son départ de Troie. Arrivés dans l’île des Cicones, Ulysse et ses compagnons mettent la cité d’Ismaros sac puis reprennent la mer. Les vents les emportent chez les Lotophages, un peuple paisible. Ulysse aborde au pays des Cyclopes. Il pénètre dans la caverne de Polyphème accompagné de douze hommes. Après avoir vu le Cyclope dévorer deux de ses compagnons chaque repas, Ulysse ruse pour lui échapper. Il l’enivre puis embrase un épieu taillé, qu’il plante dans l'œil unique du Cyclope endormi,l’aveuglan t définitivement. Les survivants sortent ensuite cachés sous le ventre de ses brebis et regagnent leurs bateaux. Faisant preuve d’orgueil, Ulysse crie sa véritable identité au risque de faire sombrer son navire sous une pluie de rochers. Ulysse aborde l’île d’Eolie, au royaume du maître des vents. Eole offre Ulysse un vent favorable pour regagner Ithaque, et une outre renfermant tous les vents contraires. Hélas, la curiosité des marins d’Ulysse aura raison de cet heureux dénouement car, en ouvrant l’outre, les vents contraires s’échappent et déchaînent une nouvelle tempête. Après avoir dérivé plusieurs jours, ils parviennent chez les Lestrygons cannibales qui détruisent l’escadre. Les survivants reprennent la mer avec un unique navire et abordent dans l’île d’Aiaié, séjour de la magicienne Circé. Ulysse envoie des éclaireurs dans les terres. Imprudemment entrés dans la demeure de la magicienne, ils sont transformés en pourceaux. Seul Ulysse échappe au sortilège gr ce l’antidote que lui indique Hermès. Vaincue, Circé s’offre au héros et rend ses compagnons leur forme humaine. Avant de laisser partir Ulysse, Circé lui conseille d’aller au pays des morts consulter l’ombre du devin Tirésias. Après une journée de navigation, le bateau d’Ulysse atteint le pays des Cimmériens. Il s’acquitte des rites appropriés pour pouvoir s’entretenir avec l’ me.
SKU: BT.DHP-1084443-010
SKU: HL.44004957
UPC: 073999693393. 8.5x11.0x0.073 inches.
The commissioner of this work requested a piece that characterized humankind's ability to overcome personal tragedy, a scenario which often leaves one with a philosophy of serenity. The composer decided to use the analogy of the sequoia, a generic name for the huge redwood trees, particularly the Californian redwood. The remarkable life cycle of these amazing trees involves them dropping seeds to the ground which require heat to open their shells and germinate. The redwood forests are frequently subject to fires which can destroy the mother tree but ironically also provide the impetus for their seeds to spring into life; the trees actually need a disaster to procreate. In a similar way, the human spirit can actually gain from setbacks - we become stronger after adversity. The music falls into sections which can broadly be characterised as doubt, conflict, catharsis, inner calm and, finally, triumph.
SKU: HL.44011313
UPC: 884088891480. 9x12 inches. English(US)/Espanol.
SKU: BT.DHP-1125039-140
Offenbach (1819 - 1880), who was born in Germany, moved to Paris when he was a teenage boy and remained there for much of his life. He became especially famous as a composer of numerous operettas. and of one famous opera: Les Contes d’Hoffmann (The Tales of Hoffmann). His operettas (or ‘musiquettesâ€℠¢) were often based on comical, or satirical librettos. He makes fun of Parisian daily life, dignitaries, the military, the pretentiousness of the Grand Opéra, and so on. In that respect, Offenbach’s operettas are not really comparable with those of his German-speaking contemporaries, for example, Franz Lehár and Johann Strauss the Younger. Musically speaking, we could callOffenbach’s operettas lively, funny, melodious and catchy.For La Belle Hélène, Offenbach drew from Greek mythology. The story is based on that of Helen of Troy, but is set in France, halfway through the 19th century; it has been turned into a satire on the élite of that time.The overture to La Belle Hélène was (and still is) very successful. Offenbach combined a number of arias and choruses from the operetta to give a taste of what is to follow. Many overtures which follow this form lack unity and structure. However, in this case the composition has been well thought-out. Offenbach (1819-1880), Duitser van geboorte, verhuisde als jongeman naar Parijs, waar hij een groot deel van zijn leven verbleef. Hij werd vooral beroemd als componist van talrijke operettes en een beroemde opera: Les Contes d’Hoffmann. Zijn operettes (of ‘musiquettesâ€℠¢) zijn qua libretto vaak komisch en hilarisch, ja zelfs satirisch. Hij steekt hierin de draak met het Parijse mondaine leven, met hoogwaardigheidsbekleders , met militairen, met de bombast van de Grand Opéra, enzovoort. In dat opzicht zijn Offenbachs operettes nauwelijks te vergelijken met die in Duitsland van bijvoorbeeld Franz Lehár en Johann Strauss jr. Muzikaal gezien kunnen we zijn operettes levendig,geestig, melodieus en goed in het gehoor liggend noemen.Voor La Belle Hélène putte Offenbach uit de Griekse mythologie. Het verhaal draait om Helena van Troje, maar is verplaatst naar Frankrijk, halverwege de negentiende eeuw; het is uitgewerkt tot een satire op de heersende elite.De ouverture van La Belle Hélène was (en is nog altijd) zeer succesvol. Offenbach heeft hierin een aantal aria’s en koren uit de operette samengevoegd - een voorproefje dus op wat komen gaat. Veel ouvertures die zo zijn gemaakt, missen eenheid en structuur. In dit geval is er echter sprake van een goed doordachte opbouw. Der gebürtige Deutsche Jacques Offenbach (1819-1880) zog im Jugendalter nach Paris, wo er den größten Teil seines Lebens verbrachte. Bekannt wurde er vor allem als Komponist zahlreicher Operetten und einer berühmten Oper: Les Contes d’Hoffmann (Hoffmanns Erzählungen). Seine Operetten (oder Musiquettes“) basierte er häufig auf komischen oder gar satirischen Libretti. Darin wird das mondäne Pariser Leben karikiert mit seinen Würdenträgern, Militärs, dem Pomp der Grand Opéra und dergleichen mehr. In dieser Hinsicht sind Offenbachs Operetten vergleichbar mit den deutschen Werken eines Franz Lehár oder Johann Strauss (Sohn). Musikalisch betrachtet können Offenbachs Operetten alslebendig, amüsant, melodiös und eingängig beschrieben werden. Für La Belle Hélène bediente sich Offenbach der griechischen Mythologie. Die Handlung beruht auf Helena von Troja, wurde aber ins Frankreich der Mitte des 19. Jahrhunderts versetzt und in eine Satire auf die damals herrschende Elite verwandelt.Die Ouvertüre von La Belle Hélène war und ist sehr erfolgreich. Offenbach kombinierte darin eine Reihe von Arien und Chorstellen aus der Operette und lieferte so quasi einen Vorgeschmack auf das Folgende. Vielen auf diese Weise entstandene Ouvertüren mangelt es an Einheitlichkeit und Struktur. Diese Ouvertüre zeugt jedoch von einem gut durchdachten Aufbau. Jacques Offenbach est né en Allemagne en 1819. Sa famille s’installe Paris alors qu’il est encore adolescent et c’est l qu’il passe la plus grande partie de sa vie. Il devient particulièrement célèbre pour la composition de nombreuses opérettes et d’un opéra légendaire, Les Contes d’Hoffmann. Ses opéras-bouffes (ou « musiquettes ») s’inspirent souvent de livrets comiques ou satiriques. Il parodie la vie quotidienne Paris, se moque des dignitaires, de l’armée, de la prétention du grand opéra, et ainsi de suite. cet égard, les œuvres d’Offenbach ne sont pas vraiment comparables aux opérettes de ses contemporains germanophones tels que Franz Lehár ou encoreJohann Strauss le jeune. Musicalement parlant, on peut dire que les opéras-bouffes d’Offenbach sont entraînants, spirituels, mélodieux et mémorables.Jacques Offenbach s’est inspiré de la mythologie pour composer La Belle Hélène, dont le livret brosse l’histoire d’Hélène de Troie. Mais parodiant l’une des légendes grecques des plus illustres, cette opérette se veut être une satire sur l’élite de l’époque.L†™ouverture de La Belle Hélène a toujours été très populaire. Offenbach y glisse plusieurs arias et chœurs repris ensuite dans l’un ou l’autre acte de l’opérette, afin d’en offrir un avant-go t l’auditoire. De nombreux compositeurs écrivirent par la suite des ouvertures de canevas identique. Bien qu’un grand nombre d’entre elles manquent d’unité et de structure, l’ouverture de La Belle Hélène en est une exception notoire.
SKU: AP.36-A888801
ISBN 9798888529911. UPC: 659359989490. English.
The ballet La Bayadère (The Temple Dancer or The Temple Maiden) was created in 1877 for famed French choreographer Marius Petipa to music by Ludwig Minkus (1826-1917). In four act and seven tableaux, the ballet tells the story of the bayadère Nikiya and the warrior Solor, lovers who are beset by jealous rivals, arranged marriages beyond their control, murder, an opium-fueled hallucination of the afterlife, and a vengeful god that destroys the temple and everybody in it as revenge for Nikiya's murder. It was first performed on February 4, 1877, by the Imperial Ballet in St. Petersburg, Russia. It was hailed as a success and masterpiece immediately after the premiere, particularly The Kingdom of the Shades scene in Act II, an excerpt which remains a major standalone work for the ballet repertoire. Modern performances of La Bayadère are almost always derived from a 1941 version sated for the Kirov/Mariinsky Ballet by Vladimir Ponomarev and Vakhtang Chabukiani, which incorporates additional music by Minkus, Drigo, and Pugni. Act II takes place after Nikiya is killed by a concealed venomous snake. A depressed Solor smokes opium, resulting in a vision of Nikiya's spirit dwelling in the Kingdom of the Shades, a nirvana in the Himalayas. The two lovers reconcile among the shades of other bayadères in a Pas de deux, then Solor is awakened just in time for his arranged marriage to another woman. This orchestration of Act II has been completed by William McDermott. Instrumentation: 2.2.2.2: 4.2.3.0: Timp.Perc(2): Harp: Str (4-4-3-3-3 in set).
These products are currently being prepared by a new publisher. While many items are ready and will ship on time, some others may see delays of several months.